Wersja z 15:11, 6 paź 2010 edytuj Seibun (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 11 796 edycji →‎Historia jednostki: redakcyjne, lit., int. ← poprzednia edycja		Wersja z 17:10, 6 paź 2010 edytuj anuluj edycję Beniamin1 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 665 edycji m jeszcze jeden błąd językowy następna edycja →
Linia 26: Po ataku utworzono cztery jednostki kamikaze: "Shikishima", "Yamato", "Asahi" i "Yamazakura". Wszystkie były organizacyjnie podporządkowane dowództwu Cesarskiej Marynarki Wojennej, jako że to właśnie marynarka poleciła je utworzyć. Kamikaze walczyli do końca wojny. Największa ich ~~ilość~~liczba wzięła udział w [[Bitwa o Okinawę\|walkach o Okinawę]] w kwietniu [[1945]] roku, gdy do akcji bojowych wysłano około 1900 maszyn bojowych. Łącznie wykonano 2314 lotów bojowych na klasycznych samolotach, z tej liczby 1086 zakończyło się powrotem. Największą liczbę lotów wykonano na wodach Okinawy, wtedy do lotów samobójczych wystartowało 1809 maszyn, 879 z nich powróciło. Oprócz zwykłych samolotów różnych typów, wprowadzono pod koniec wojny także specjalne samobójcze samoloty o napędzie [[Silnik rakietowy\|rakietowym]] ''Ōka'' (jap. ''Kwiat Wiśni''), nazywanych przez Amerykanów z jap. ''baka'' lub z ang. ''screwball'', czyli ''świr'', ''narwaniec''. Miały one bardzo mały zasięg i z tego powodu do miejsca ataku musiały być przenoszone pod kadłubem średnich [[Samolot bombowy\|bombowców]] [[Mitsubishi G4M]]3 "Betty". Samoloty te stawały się wtedy mało zwrotne i przez to bardziej podatne na przechwycenie i zestrzelenie, co znacznie ograniczało zastosowanie tej broni. Łącznie wyprodukowano 755 tych, przenoszonych przez bombowce, samobójczych samolotów-pocisków, z czego większość użyto bojowo. W trakcie ataku, atutem ''Ōka'' była bardzo duża prędkość nurkowania w kierunku celu, uzyskana dzięki silnikowi rakietowemu.

Kamikaze: Różnice pomiędzy wersjami