Psametych II: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pufacz (dyskusja | edycje)
m uzup, przypis
Linia 24:
W około trzecim roku swego panowania dokonał inwazji na Nubię, podbijając jej północną część. Wojska egipskie złożone głównie z Egipcjan, Fenicjan, Żydów i najemników greckich dotarły do III Katarakty, zmuszając [[Aspelta|Aspeltę]], króla Nubii do wycofania się na południe. Zdobyto i doszczętnie splądrowano i zniszczono [[Napata|Napatę]] Było to przyczyną przeniesienia stolicy Nubii do [[Meroe]], co dało początek nowemu, potężnemu państwu Meroe, którego potęga przetrwała do IV wieku n.e. O jego rozwoju i potędze świadczy blisko pięćdziesiąt piramid jego władców, znajdujących się w Meroe. Walki Psametycha w Nubii opisuje tekst na steli zwycięstwa Psametycha, odnalezionej w Kalabasza, około pięćdziesiąt kilometrów na południe od [[Asuan]]u.
 
W czasie swego panowania zezwolił<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Egipt. Świat faraonów|wydanie= |wydawca= Firma Księgarska Jacek Olesiejuk sp. z o.o.|miejsce= |rok= 2008|isbn= 978-83-7512-989-2|strony= 313}}</ref> greckim kupcom i żołnierzom na osiedlenie się w [[Naukratis]].
Psametych zmarł w szóstym roku swego panowania. Został pochowany w [[Sais]], zaś królowa Tahut spoczęła w Athribis, gdzie grób jej odnaleziono na początku lat pięćdziesiątych XX wieku.
 
Psametych zmarł w szóstym roku swego panowania. Został pochowany w [[Sais]], zaś królowa Tahut spoczęła w Athribis, gdzie grób jej odnaleziono na początku lat pięćdziesiątych XX wieku.
 
{{przypisy|stopień = ===}}
 
===Bibliografia===
* Praca zbiorowa pod redakcją naukową [[Joachim Śliwa|Joachima Śliwy]], 2005, ''Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego'', Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 372, ISBN 83-85719-83-0.
*Grimal N. – „Dzieje starożytnego Egiptu”, PIW, Warszawa 2004, ISBN 83-06-02917-8.