Porozumienie Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Porozumienie Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu''', znane także jako ''Porozumienie Antykomunistyczne'' – organizacja społeczna w międzywojennej Polsce, w której celem działania było zwalczanie komunistycznej agitacji.

Po [[Rewolucja październikowa|rewolucji bolszewickiej]] wśród [[Instruktor harcerski|instruktorów]] [[Związek Harcerstwa Polskiego|harcerskich]] działających na [[Województwowschodnich ruskie|Rusi]]kresach państwa polskiego powstała koncepcja podjęcia działań mających na celu przeciwdziałanie wpływom [[komunizm]]u. Świadkowie działalności [[Bolszewicy|bolszewików]] postanowili przeciwdziałać [[agitacja|agitacji]] i otoczyć opieką powracających do ojczyzny z [[Rosja#Historia|Rosji]] harcerzy. W tym celu w 1921 roku [[Henryk Glass]] założył działający w ramach [[Główna Kwatera Związku Harcerstwa Polskiego|Głównej Kwatery ZHP]] Wydział Wschodni. Następnym etapem było założenie w 1925 roku w Warszawie organizacji, która przez pięć kolejnych lat borykała się z problemem znalezienia chętnych do bezinteresownej pracy i nie mogła podjąć pełnego spektrum planowanych działań.

Zaprzestanie działalności nastąpiło krótko przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i wtedy, w obawie przed dostaniem się w ręce wroga zniszczono wtedy archiwa i dokumentację organizacji.

Na czele Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu stało warszawskie 9 -osobowe Centralne Biuro kierujące bieżącymi pracami. Biuro współpracowało z ośrodkami w [[Lublin]]ie, [[Lwów|Lwowie]], [[Poznań|Poznaniu]] i [[Wilno|Wilnie]]. Z biurem stale współpracowało około 60 [[wolontariat|wolontariuszy]].

Henryk Glass pełniący funkcję jednego z wiceprezesów przez cały okres działalności porozumienia, którego był twórcą, koordynował działania organizacji, redagował wydawnictwa, organizował prace badawcze i kursy antykomunistyczne.

W ramach porozumienia działały grupy realizujące cząstkowe cele działalności organizacji np. :

* Biuro Studiów – zajmowało się przygotowywaniem wydawnictw będących najważniejszą formą pracy Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu.

* Biuro Prawne – delegowało na wniosek sądów rzeczoznawców w sprawach dotyczących przestępstw komunistycznych.

Zrzeszone w Porozumieniu Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu organizacje przystępowały do współpracy na zasadach partnerstwa<ref group="uwaga">Do porozumienia należało kilkadziesiąt organizacji.</ref>. W określonych ramach przyłączały się też niepaństwowe organizacje antykomunistyczne z [[Francja|Francji]], [[Belgia|Belgii]], [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], [[Bułgaria|Bułgarii]] i [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] (The Massachusetts Public Interest League). Głównym partnerem była jednak [[Szwajcaria|szwajcarska]] ''Entente internationale contre la IIIe Internationale''.

W praktyce bezpartyjna, niezależna organizacja miała charakter elitarny. Mimo, iż statut przewidywał przyjmowanie subsydiów rządowych, to utrzymywanyutrzymywała byłsię głównie dzięki wsparciu przemysłu ze Śląska, górnictwa, Banku Cukrownictwa i Związku Ziemian (szczególnie duży udział miały Wielkopolskiewielkopolskie cukrownie i organizacje ziemiańskie), a także osób prywatnych<ref group="uwaga">Blisko pięcioletni okres tymczasowy działalności spowodowany był między innymi trudnościami w pozyskiwaniu środków do jej prowadzenia.</ref>. Publikowanie wyników prowadzonych studiów nad metodami agitacji komunistycznej w ramach własnych publikacji, a także organizowanych odczytów, zjazdów, konferencji, kursów<ref group="uwaga">W latach 1928-1939 odbyło się kilkadziesiąt kursów antykomunistycznych.</ref> itp. we współpracy z innymi organizacjami o podobnym charakterze realizowało statutowe cele.

Współpracując ze zrzeszonymi organizacjami, placówkami dyplomatycznymi i konsularnymi [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich]], policją i wojskiem<ref group="uwaga">Pozyskiwanie materiałów od policji i wojska odbywało się w drodze wymiany.</ref>, a także dzięki stałym kontaktom z ośrodkami [[Sowietologia|sowietologicznymi]] (Instytutem Naukowych Badań Komunizmu ks. A. Kwiatkowskiego w Warszawie, Instytutem Naukowo- Badawczym Europy Wschodniej [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego]] i Krakowskim), pozyskiwano materiały propagandowe i trudno dostępne wydawnictwa komunistyczne, wykorzystywanektóre dowykorzystywano w bieżącej pracy.

* „Komunizm a rodzina.”rodzina”

* „Komunizm a religia.”religia”

* „Komunizm wobec inteligencji.”inteligencji”

* „Komunizm - robotnik - praca.”praca”

* „Jak walczyć z agentami bolszewizmu.”bolszewizmu”

Sekcja Prawna Centralnego Biura opracowała przekazany w styczniu 1929 władzom państwowym „Memoriał w sprawie konieczności wprowadzenia ustawy antykomunistycznej”, będący efektem prowadzonych w ramach sekcji prac nad polską ustawą.

Od maja 1927 przez pięć lat wydawany był miesięcznik „Walka z bolszewizmem. Wszechstronny informator antykomunistyczny.”antykomunistyczny”, a po przerwie wznowiony w 1937 roku pod tytułem „Prawda o komunizmie. Biuletyn informacyjny.”informacyjny” (ukazywał się do sierpnia 1939). Miesięcznik uświadamiał metody działania komunistycznych ośrodków dywersji ideologicznej, a przez publikowanie dokumentów opatrzonymi komentarzami ułatwiał zrozumienie istoty zamierzeń realizowanych przy użyciu agitacji.

* H. Glass ''Zamach bolszewizmu na młodzież.'', Płock, 1926

* S. Grabski ''Rzym czy Moskwa.'', Poznań, 1927

* H. Glass ''Komunizm a dziecko.'', Płock, 1928

* H. Glass ''Obrona Polski przed bolszewikami.'', Płock, 1928

* H. Glass ''Uwagi o rewolucji komunistycznej.'', Warszawa, 1931

* H. Glass ''Międzynarodówki socjalistyczno- komunistyczne eksploatujące sprawę robotniczą.'', Katowice, 1938

* H. Glass ''Ofensywa komunizmu i drogi przeciwdziałania.'', Katowice, 1938

* H. Glass ''Wpływ komunizmu wśród nauczycieli.'', Warszawa, 1937 i 1938

* ks. [[Stefan Wyszyński|S. Wyszyński]] ''Inteligencja na straży przedniej komunizmu.'', Katowice, 1939

Dzięki wsparciu [[płock]]iego wydawnictwa „Dobra Prasa” (K. Jędrzejewskiego) ukazały się przygotowane przez Centralne Biuro<ref group="uwaga">Łączny nakład poniższych pozycji wyniósł 3 miliony egzemplarzy.</ref>:

* seria wydawnicza „Wydawnictwa antybolszewickie.”antybolszewickie”

* „Czytanki świąteczne.”świąteczne”