'''Metanoja'''<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3940044 Metanoja] - [[Polskie encyklopedie|Encyklopedia PWN]]</ref>, [[język grecki|gr.]] "μετανοια", '''metanoia''', 'przemiana (''meta'') umysłu (''nous'')'<ref name="autonazwa">Według "Słownika Nowego Testamentu", autor ksiądz [[Xavier Léon-Dufour]], Poznań 1986 'Księgarnia Śiętego Wojciecha' wydanie 2, tłumaczenie z [[francuski|fr.]] [[biskup]] [[Kazimierz Romaniuk]], str.419 hasło 'nawrócenie' i str.493 hasło 'pokuta'</ref>, [[łacina|łac.]] odpowiednik ''conversio'' - '''nawrócenie'''<ref name="autonazwa"/>. – odmiana umysłu, duchowa bądź intelektualna przemiana. W sensie etymologicznym zmiana o charakterze neutralnym, w [[teologia|teologii]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] pojęcie jednoznacznie pozytywne oznaczające zmianę sposobu myślenia i postępowania, odnowę duchową generalnie nawrócenie się. Słowo pochodzenia [[Grecja|greckiego]].
Metanoja, w sensie przedchrześcijańskim, polega na zatarciu różnicy między prawdą a kłamstwem i akceptowaniu sprzeczności jako reguły poprawnego myślenia.
W [[Wulgata|Biblii łacińskiej]] termin tradycyjnie przekładany jako ''poenitentia'', 'pokuta' w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] oznacza radykalną zmianę sposobu działania, zgodnie z tym, do czego wzywa [[Jan Chrzciciel]]: ''Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie'' (Mt 3,2) <ref>{{Biblia|księga = Mt|rozdział = 3|wersety =2 }}</ref>. Wezwanie to zakłada [[Bóg|Boży]] dar "[[nawrócenie|nawrócenia]]", zgodnie z nauczaniem [[prorok]]ów, a jako skutek tego daru - skruchę i zmianę życiowych postaw.
