Stefanos Sarafis: Różnice pomiędzy wersjami

Z początku misja toczy się poprawnie, a do oddziału Sarafisa przybywa grupa oficerów - dezerterów z ELAS. Jednak w lutym [[1943]] partyzanci ELAS, zatrzymując jeńców - zakładników i obiecując ich zwolnienie, zapraszają pułkowników Sarafisa i Kostopulosa na negocjacje wyjaśniające. Jeszcze przed ich rozpoczęciem, cały oddział zostaje rozbrojony i uwięziony, przez przeważające siły ELAS. Wywołało to wielką konsternację wśród partii politycznych, także wśród lewicy i komunistów, gdyż dowódca oddziału, zastawiającego pułapkę, działał, jak się okazało, z własnej inicjatywy. Podróżując następnie, pod eskortą bojowników ELAS, Sarafis ma możliwość osobistego przekonania się, jak liczna i sprawnie zorganizowana jest to formacja i jak wielki jest już jej wpływ na grecką prowincję - okoliczność, z której nie zdawano sobie w Atenach sprawy. Niespodziewanie dla wszystkich, Sarafis zgłasza wtedy własny akces do Greckiej Ludowej Armii Wyzwoleńczej (ELAS), po czym powraca do Aten <ref>źródło dla tego akapitu: Solon.N.Grigoradis , tom 1 "Κατοχή-Δεκεμβριανά", od str.233, oraz książka samego Sarafisa.</ref>. <br />

 

 

Po powrocie do Grecji rządu emigracyjnego popieranego [[Wielka Brytania|Wielką Brytanię]], w Atenach, 3 i 4 grudnia [[1944]] doszło do krwawo stłumionych, masowych demonstracji lewicy. W następstwie powtarzających się masakr ludności cywilnej, przez siły królewskie, doszło wtedy do 35-dniowych walk, na skalę operacyjną, pomiędzy wojskami brytyjskimi, protegowanymi przez nie greckimi wojskami królewskimi i wspierającymi je greckimi, byłymi oddziałami hitlerowskimi (tzw. [[Bataliony Bezpieczeństwa]]), a częścią sił ELAS. W wielu wypadkach, Generalny Sztab Partyzantów, kierowany przez Sarafisa, pozbawiony był rzeczywistego wpływu dowódczego na oddziały, podejmujące działania bojowe. Tak było m.in. w Atenach, w grudniu-styczniu 1944 <ref>Sarafis podkreśla tę okoliczność już we wstępie do swej książki "O ELAS".</ref>. Ostatecznie, w dniu 12 lutego [[1945]], Sarafis uczestniczył jednak, jako dowódca naczelny ELAS, w podpisaniu porozumienia w Warkizie, pomiędzy rządem przedstawicielami EAM i ELAS, z mocy którego została rozwiązana Grecka Ludowa Armia Wyzwoleńcza (ELAS). Po rozwiązaniu ELAS gen. Sarafis pozostawał bez przydziału, choć zachowano mu stopień generała, a w październiku [[1946]] roku przyjęto jego dymisję. Został wtedy zesłany na wyspę [[Ikaria|Ikarię]] na roczne zesłanie. Wobec wybuchu w Grecji [[Wojna domowa w Grecji|wojny domowej]], pobyt na zesłaniu przedłużono, a w dniu 22 stycznia [[1948]] przeniesiono go do obozu koncentracyjnego dla więźniów politycznych, na wyspie [[Makronisos]]. Po jego rozwiązaniu został zesłany na wyspę [[Ajos Efstratios|Agios Efstratios]].