Ulica Karmelicka w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: drobne techniczne |
m →Historia: int. |
||
Linia 39:
W roku 1899 istniał plan przedłużenia Karmelickiej i połączenia jej z ''Nowokarmelicką'', później – ''Ksawerego Druckiego-Lubeckiego'' (obecnie jest to fragment [[Aleja Jana Pawła II w Warszawie|Al. Jana Pawła II]]), za pośrednictwem biegnącej przy [[Pawiak]]u nieistniejącej już ulicy ''Więziennej'', jednak zamysłu tego ostatecznie nie zrealizowano.
W roku 1908 karmelicką pojechał elektryczny tramwaj linii 19; początkowo jego trasa wiodła z [[Plac Zbawiciela w Warszawie|Placu Zbawiciela]] do pętli znajdującej się u zbiegu ''Gęsiej'' (obecnie ul. [[Ulica Mordechaja Anielewicza w Warszawie|Anielewicza]]) i ''Dzikiej'', noszącej dziś miano ul. [[Ulica Ludwika Zamenchofa w Warszawie|Zamenhofa]]. Po roku 1915 linię wydłużono aż do ul. [[Ulica Powązkowska w Warszawie|Powązkowskiej]], lecz sama ulica nie zmieniła się znacząco.
Dwukrotnie planowano rozbudowę Szpitala Ewangelickiego: w roku 1935 według projektu Remigiusza Ostoi-Chodkowskiego
W roku 1939 ulica nie odniosła poważnych zniszczeń; w roku 1940 znalazła się w obrębie [[Getto warszawskie|getta]], do którego nie włączono jedynie Szpitala Ewangelickiego.
W roku 1942 wyłączono z getta parzystą stronę Karmelickiej, jednak strona przeciwna wciąż wchodziła w skład tzw. ''schopów'', czyli fabryk zatrudniających Żydów.
| |||