Johann Gropper: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Cojan (dyskusja | edycje)
poprawa linków
poprawa linków
Linia 5:
Od [[1516]] studiował w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] filozofię i prawo, w [[1525]] uzyskał doktorat z prawa. Prawdopodobnie w tym samym roku przyjął [[święcenia kapłańskie]]. W [[1526]] r. został kanclerzem arcybiskupiego księstwa kolońskiego, w [[1525]] oficjałem kanonika Hermana z Neuenahr, w [[1527]] scholastykiem St. Gereon, w [[1529]] był przez krótki czas profesorem prawa na uniwersytecie w Kolonii, w [[1532]] kanonikiem, w [[1533]] scholastykiem a wreszcie w [[1543]] dziekanem [[kapituła|kapituły]] w Xanten, a także tamtejszym proboszczem. Od [[1547]] był prepozytem i [[Archidiakon|archidiakonem]] [[Bonn|bońskim]].
 
W 1529 brał udział w sejmie [[Rzeszasejm Rzeszy w Spirze#Sejm Rzeszy 1529 roku|sejmie Rzeszy]] dow [[SpeyerSpirze]], a w [[1530]] w sejmie w [[Augsburg]]u jak przedstawiciel biskup [[Münster]]. Był związany z [[Erazm z Rotterdamu|Erazmem z Rotterdamu]] i uważany za jednego z jego zwolenników.
 
Przyczynił się do reformy i usprawnienia świeckiej administracji księstwa arcybiskupiego Kolonii i kodyfikacji praw krajowych tego księstwa. Zorganizował [[synod]] prowincjalny w Kolonii, który odbył się w marcu [[1536]]. Wydając drukiem jego statuty, dołączył do nich opracowaną przez siebie ''Formula Visitationis'' która była cenną pomocą dla wizytatorów, zwłaszcza w obliczu szerzącej się reformacji oraz ''Enchiridion christiane institutionis'', rodzaj podręcznika nauki katolickiej, który był źródłem inspiracji dla przedtrydenckiej odnowy Kościoła. Zbliżał się w nim do [[Luteranizm|luterańskiej]] nauki o usprawiedliwieniu, jednak odrzucał naukę o powszechnym kapłaństwie broniąc tradycyjnego nauczania o 7 sakramentach i bronił prymatu papieskiego.
Linia 11:
Przeprowadził reformy w arcybiskupstwie chroniąc je przed [[reformacja|reformacją]] i sekularyzacją. Zalecał wizytacje w parafiach. Wskazywał na konieczność większej gorliwości wśród duchowieństwa, jako najlepszy środek reformy; wydał w tym celu ''Libellus piarum precum''.
 
Wspólnie z Juliuszem von von Pflug brał udział w [[1540]] w dysputach teologicznych w Hagenau i na sejmie w [[Wormacja|Wormacji]]. Od [[1540]] wspierał wysiłki cesarza [[Karol V Habsburg|Karola V]] zmierzające do zawarcia ugody z reformatorami na [[Reichstag|sejmach Rzeszy]] w Wormacji, [[Ratyzbona|Ratyzbonie]] w [[1541]] i [[Augsburg]]u w [[1548]] r. Był zwolennikiem kompromisu z nauką [[Marcin Luter|Marcina Lutra]] i [[Filip Melanchton|Filipa Melanchtona]]. Miał znaczy wpływ na redakcję ''[[Interim Augsburskie|interim Augsburskiegoaugsburskie]]go''.
 
W lutym [[1542]] prowadził wraz z [[MarcinMartin Bucer|Marcinem Bucer]] rozmowy o reformach w arcybiskupstwie kolońskim. Jednak gdy będący zwolennikiem reformacji Bucer otrzymał zalecenia od arcybiskupa Hermana Wied by wygłosić ewangelickie kazanie w katedrze w Bonn, stał się przeciwnikiem Bucera. Gdy w [[1543]] r. arcybiskup koloński Herman Wied chciał wprowadzać reformacje w księstwie biskupim i zaprosił do Kolonii Filipa Melanchtona i innych ewangelickich teologów zdecydowanie się temu sprzeciwił i przy pomocy kapituły doprowadził do wygnania ewangelickich kaznodziejów oraz do złożenia arcybiskupa z urzędu w [[1546]] r. Następnie przy pomocy [[Jezuici|jezuitów]] prowadzi rekatolizację biskupstwa.
 
Szukając kompromisowych formuł w odniesieniu do teologii protestanckiej sformułował naukę o podwójnym usprawiedliwieniu, która została w 1546 odrzucona przez Sobór Trydencki. W [[1552]] brał udział w obradach tego soboru jako teolog. W [[1555]] [[Papież Paweł IV (papież)|Paweł IV]] kreował go kardynałem, jednak Gropper nie przyjął tej godności, prawdopodobnie z powodów zdrowotnych.
 
Ostatnie miesiące życia spędził w Rzymie, podejrzewany o herezję. Mimo śledztwa prowadzonego przez inkwizycję, stał się nieoficjalnym doradcą papieża w sprawach niemieckich. W tym czasie zaprzyjaźnił się ze [[Stanisław Hozjusz (kardynał)|Stanisławem Hozjuszem]]. Na jego pogrzebie mowę żałobną wygłosił sam papież [[Papież Paweł IV|Paweł IV]].
== Linki zewnętrzne ==
*[http://www.fiu.edu/~mirandas/bios1555-ii.htm#Gropper Biografia Jana Groppera]