Kościuszko pod Racławicami (obraz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
rozdział "Losy obrazu" dotyczył Panoramy Racławickiej z Wrocławia nie obrazu Matejki |
interpunkcja i dorbne stylistyczne |
||
Linia 15:
Obraz jest jednym z ostatnich wielkich dzieł mistrza Matejki. Nie przyjęto go na cesarską wystawę w Wiedeńskim Pałacu Sztuki, jako powód podając niedotrzymanie terminu przez Matejkę. [[Kraków]] obrazem też nie był oczarowany, przyjęcie go było chłodne, a wręcz negatywne.
[[Tadeusz Kościuszko|Kościuszko]] ubrany jest w modny frak mundurowy, identyczny jak na obrazie [[Michał Stachowicz|Michała Stachowicza]] ''Przysięga Kościuszki na Rynku Głównym''. Jako model posłużył ks. Antoni Gruszecki (1850-1930), ówczesny wikary w Kościele Mariackim, późniejszy proboszcz podgórski i szambelan papieski. Drugi bohater bitwy racławickiej – [[Wojciech Bartos Głowacki|Bartosz Głowacki]] został przedstawiony z czapką na zdobycznej armacie. Współorganizator powstania, [[Hugo Kołłątaj]], ubrany jest na czarno i siedzi na czarnym koniu. Na przedstawienie zasłużyli zdaniem Matejki także dwaj generałowie stojący na czele sztabu – [[Antoni Madaliński]] i [[Józef Zajączek]], w napoleońskiej czapce na głowie i oparty o drzewo. W bardzo pięknym szlacheckim stroju namalował Matejko [[Stefan Dembowski|Stefana Dembowskiego]], który w razie śmierci Kościuszki miał być jego następcą. Na obrazie symbolizuje on również niechęć polskiej szlachty do powstania, a zwłaszcza do zarządzeń Naczelnika, które regularnie sabotowano.
== Bibliografia ==
| |||