Lustrzanka cyfrowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Budowa: to jak eliminujemy Pellixa, to chociaż nie piszmy, że obraz trafia do wizjera.
Linia 12:
''Lustrzanka cyfrowa'' wyposażona jest w jeden [[obiektyw]] (1) i wbudowane w korpus lustro (2), które kieruje światło padające przez obiektyw na [[matówka|matówkę]] (6, gdzie tworzy się obraz fotografowanego obiektu) i dalej, przez [[pryzmat pentagonalny]] (7), do [[wizjer]]a (8).
 
Wyjątek stanowią aparaty z nieruchomym lustrem półprzepuszczalnym (np. [[Sony α55]] i [[Sony α33|α33]]): część światła odbija się od lustra i trafia do wizjera lub do układu AF, a część od początku pada na migawkę (zaś po jej otwarciu – na matrycę). Taka konstrukcja znacząco zmniejsza opóźnienie między wciśnięciem spustu, a otwarciem migawki aparatu. Eliminuje także drgania pochodzące od podnoszącego się lustra, w momencie wykonywania zdjęcia, co ma duże znaczenie przy średnich czasach naświetlania (od ok. 1/60s do ok. 1s). Podobny efekt uzyskuje się stosując mechanizm blokady podniesionego lustra (''[[język angielski|ang.]] MLU, Mirror Lock-Up'') przed zrobieniem zdjęcia.
 
Aby umożliwić swobodną obserwację obrazu przez obiektyw przy różnych wartościach [[Przysłona fotograficzna|liczby przysłony]], w lustrzankach stosuje się układ [[przysłona automatyczna|automatycznej przysłony]], która przez większość czasu pozostaje całkowicie otwarta, a przymyka się do nastawionej wartości samoczynnie po podniesieniu lustra, tuż przed wyzwoleniem migawki.