Wikipedia

Gwardia Narodowa (Francja): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
ToBot (dyskusja | edycje)
186 891 edycji
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Verdun; zmiany kosmetyczne
Linia 4:
 
=== Rewolucja francuska ===
Powstała w czasie [[rewolucja francuska|Rewolucji Francuskiej]] natychmiast po zdobyciu [[Bastylia|Bastylii]] w [[1789]]. W [[1792]] w sytuacji klęsk militarnych i realnej groźby inwazji ze strony Prus, księcia Brunszwiku i emigrantów księcia Condé, Zgromadzenie Narodowe ogłosiło zagrożenie bytu państwowego i mobilizuje 50 000 ludzi, w większości gwardzistów, a później po upadku twierdz [[Longwy]] i [[Verdun (Meuse)|Verdun]] następne 30 000.
 
Pod koniec marca [[1814]] upadło [[I Cesarstwo Francuskie]]. Armie europejskie stały u bram Paryża. Odcinek od Cichy do Nuilly broniony był przez 70 000 gwardzistów. Słabo uzbrojone i nieprzeszkolone jednostki stawiały zacięty opór atakującym ten odcinek Rosjanom. Skapitulowały [[30 marca]] [[1814]].
Linia 37:
W obliczu spodziewanego konfliktu z Prusami ([[wojna francusko-pruska]] [[1870]]) zdecydowano się przeprowadzić mobilizację. W ten sposób w [[1868]] powstała po raz kolejny Gwardia Narodowa Zmobilizowana (''Garde Nationale Mobilisé''). Jej żołnierzy nazywano "''mobiles''" w liczbie mnogiej lub też "''mobil''" w liczbie pojedynczej. Spowodowało to powstanie polskiego, powszechnie używanego tłumaczenia jako Gwardia Narodowa Ruchoma. Różne cechy można przypisać tym jednostkom, ale nie ruchliwość. Słabo wyposażone i przeszkolone jednostki były przywiązane do swoich kantonów.
 
Formacje Gwardii Narodowej były kopiowane w wielu krajach Europy , również w Polsce, ale we francuskim pierwowzorze nazwy nie ma słowa "''mobilité''" jest natomiast słowo "''mobilisé''". Podstawą prawną powstania tej formacji była ustawa z [[1852]]. Mobilizacja przebiegała opornie i jednostki z trudem osiągały zdolność bojową. Najlepiej przedstawiała się sytuacja w departamencie de la Seine, gdzie na bazie kompanii sapersko-strażackich sformowano 51 batalionów Gwardii Narodowej Zmobilizowanej. Kapitulacja wojsk francuskich w obozach [[Metz]] i [[Sedan (miasto)|Sedan]], wziącie do niewoli cesarza i głównodowodzącego spowodowało że na Gwardię Narodową spadła olbrzymia część obowiązków związanych z obroną kraju.
 
=== Gwardia Narodowa Terytorialna ===
Linia 43:
 
=== Gwardia Narodowa w okresie III Republiki ===
W marcu [[1871]] w oblężonym przez Prusaków Paryżu została proklamowana [[Komuna Paryska]]. Władze III Republiki nie uznały jej legalności.
 
Pod koniec maja 1871 wojska francuskie dowodzone przez marszałka Mac-Mahon i generała Galliffet wkroczyły do [[Paryż]]a topiąc Komunę we krwi. Na żołnierzy Gwardii Narodowej – głównej siły zbrojnej Komuny Paryskiej spadły represje. Tych, którym udowodniono udział w walkach skazywano na karę śmierci, wieloletnie więzienia i deportacje do obozów pracy przymusowej w [[Nowa Kaledonia|Nowej Kaledonii]] czy też [[Gujana|Gujanie]].
 
Ostatecznie w [[1872]] Zgromadzenie Narodowe rozwiązało Gwardię Narodową, wprowadzając jednocześnie obowiązek 5-letniej służby wojskowej.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Gwardia_Narodowa_(Francja)”