Projekt Anvil: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MRC68 (dyskusja | edycje)
m link do J.P.Kennedy'ego
Linia 25:
uzytkownicy = |<!-- kraje użytkujące ten typ uzbrojenia -->
}}
'''Projekt Anvil''' - program [[US Navy]] z lat [[II wojna światowa|II wojny światowej]], przebudowy wyeksplatowanych bombowców [[B-24|B-24D]] i J (w wersji używanej przez marynarkę oznaczonych jako PB4Y-1) na latające bomby, samoloty wypełnione materiałem wybuchowym, zdalnie sterowane drogą radiową, przeznaczone do niszczenia silnie umocnionych celów.
== Geneza ==
Główny powód, dla którego US Navy zainteresowała się projektem opracowania sterowanych drogą radiową samolotów wypełnionych materiałem wybuchowym był ten sam dla którego czyniło to [[USAAF]] ([[projekt Afrodyta]]). Zagrożenie ze strony nowej [[III Rzesza|hitlerowskiej]] [[Broń V|broni odwetowej]] ([[język niemiecki|niem.]] ''Vergeltungswaffe''), dalekonośnego działa miotającego pociski balistyczne [[V3|V-3]], które miało ostrzeliwać [[Londyn]]. Marynarka miała spore doświadczenie w wykorzystaniu sterowanych drogą radiową aparatów zarówno latających jak i pływających (np. sterowane drogą radiową torpedy TDN-1 oraz TDR). Dlatego zdecydowano się przebudować kilka B-24 na wersję nosiciela ładunku wybuchowego oznaczonego jako BQ-8.
== Konstrukcja ==
Usunięto całe zbędne wyposażenie: uzbrojenie, opancerzenie, wieżyczki strzeleckie, wyposażenie bombowe. W samolocie zainstalowano urządzenia odbiorcze mające przekazywać za pomocą [[Serwomechanizm|serwomechanizmówserwomechanizm]]ów polecenia dla [[Automatyczny pilot (lotnictwo)|autopilota]]. Całość miała być sterowana radiokomendowo z towarzyszących samolotów sterujących, dwóch maszyn typu [[Lockheed Ventura]].
== Służba ==
Po starcie samoltu, ładunek wybuchowy na jego pokładzie był uzbrajany a załoga w składzie pilot i technik uzbrojenia opuszczali maszynę na spadochronach. Do celu samolot był prowadzony przez maszyny prowadzące. Pierwsza misja tak przebudowanego B-24 odbyła się [[12 sierpnia]] [[1944]] roku. Celem miały być schrony V-3 w [[Mimoyecques]], niedaleko [[Calais]] we [[Francja|Francji]]. Gdy załoga BQ-8 otrzymała rozkaz uzbrojenia ładunku i opuszczenia samolotu nastąpiła potężna eksplozja. Na pokładzie zginęła cała załoga w składzie: porucznik pilot [[Joseph P. Kennedy, Jr.]] i technik pokładowy [[porucznik]] Wilford J. Willy. Joseph Patrick Kennedy był synem ówczesnego [[ambasador]]a Stanów Zjednoczonych w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] i starszym bratem przyszłego prezydenta USA - [[John Fitzgerald Kennedy|Johna Fitzgeralda Kennedy]]. Prawdopodobnie doszło do usterki lub błędu podczas uzbrajania ładunku Torpexu. Druga misja odbyła się [[3 września]] 1944 roku. Celem były schrony okrętów podwodnych na [[Helgoland]]zie. Samolot został prawidłowo skierowany w rejon celu lecz prawdopodobnie został uszkodzony przez artylerię przeciwlotniczą i rozbił się eksplodując na miejscowym lotnisku. Po tym wydarzeniu nie przeprowadzano już więcej lotów w ramach projektu Anvil.
Linia 36:
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
{{Cytuj pismo |nazwisko=Zalewski |imię=Krzysztof |autor link= |tytuł=Projekt Afrodyta |czasopismo=[[Nowa Technika Wojskowa]] |wolumin=5 |wydanie= |strony=62-64 |data=2003 |wydawca= |miejsce= |issn=1230-1655 |doi= }}
{{Bibliografia stop}}
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://web.archive.org/web/*/http://www.geocities.com/Pentagon/Quarters/6940/anvil.html http://web.archive.org/web/*/http://www.geocities.com/Pentagon/Quarters/6940/anvil.html]
 
[[Kategoria:Amerykańskie samoloty bombowe II wojny światowej]]