Japoński Kościół Prawosławny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Prawosławie]] w [[Japonia|Japonii]] pojawiło się w [[XIX wiek]]u wraz z rosyjskimi dyplomatami i handlowcami. W [[1859]] otworzono w [[Hakodate]] pierwsze przedstawicielstwo dyplomatyczne Cesarstwa Rosyjskiego w Japonii. Kapelanem konsulatu mianowano [[hieromnich]]a [[Mikołaj Kosatkin(Kasatkin)|Mikołaja (KosatkinKasatkina)]]. Głównym jego zadaniem miała być duszpasterska opieka nad personelem placówki, ale wkrótce rozpoczął nieoficjalną [[misja (religia)|misję]]. W [[1870]] władze japońskie wyraziły zgodę na prowadzenie oficjalnej misji. Wówczas Synod Kościoła Rosyjskiego [[6 kwietnia]] [[1870]] zdecydował [[akt erekcyjny|erygować]] [[Rosyjska misja prawosławna w Japonii|rosyjską misję duchowną]] w Japonii. Głównym jej organizatorem zostaje hieromnich Mikołaj, wkrótce podniesiony do godności [[archimandryta|archimandryty]]. Przetłumaczono na [[język japoński]] [[Pismo Święte]], [[Liturgia|Liturgię]] i inne księgi liturgiczne. W [[1873]] zostały uchylone wszystkie zakazy wobec misji, co w znacznym stopniu zdynamizowało jej rozwój. W [[1875]] wyświęcono na kapłana pierwszego Japończyka Pawła Sawabe. [[30 marca]] [[1880]] Synod Kościoła Rosyjskiego podjął uchwałę o powołaniu misyjnego [[biskup]]a dla Japonii. Pierwszym biskupem został archimandryta Mikołaj. W [[1906]] podniesiony do godności [[arcybiskup]]a.

W [[1941]] rodowity Japończyk Jan Ono złożył [[śluby zakonne]] z imieniem Mikołaj. Następnie został podniesiony do godności metropolity. Po zajęciu Japonii w [[1946]] przez [[USA]] wystosował list do [[Aleksy I (patriarcha Moskwy)|patriarchy Aleksego]] z prośbą o ponowne włączenie pod [[jurysdykcja|jurysdykcję]] Kościoła macierzystego. Władze amerykańskie nie zezwoliły przedstawicielom [[patriarcha|patriarchy]] na wjazd do Japonii w celu kanonicznego uregulowania stosunków kościelnych. Wobec powyższego podporządkowano parafie [[Kościół Prawosławny w Ameryce|Kościołowi prawosławnemuPrawosławnemu w USAAmeryce]] - metropolicie [[Teofil (Paszkowski)|Teofilowi]]. Biskup Mikołaj przeszedł w stan spoczynku. Zarządzanie przejął przybyły w styczniu [[1947]] przybyły z [[Pittsburgh]]a biskup Beniamin (Basałyk). Doprowadziło to do podziału Kościoła. Część duchownych pozostała wierna patriarchatowiPatriarchatowi moskiewskiemuMoskiewskiemu.

Do likwidacji rozłamu doszło dopiero w [[1964]]. Wówczas do Tokio przybył biskup [[Woroneżeparchia woroneska i borysoglebska|woroneski]] i [[Lipieck|lipeckilipiecki]] Włodzimierz. W katedrze odprawiono nabożeństwo, podczas którego do kanonicznej i liturgicznej jedności przyjęto duchowieństwo dotychczas podporządkowane biskupom amerykańskim.

W [[1969]] nadzwyczajny Sobór Kościoła Japońskiego zwrócił się do Kościoła rosyjskiego z prośbą o udzielenie [[autonomia|autonomii]]. W [[1970]] patriarcha [[Aleksy I (patriarcha Moskwy)|Aleksy I]] nadał Kościołowi japońskiemu autonomię w ramach patriarchatu moskiewskiego. Pierwszym zwierzchnikiem Autonomicznego Kościoła Japonii zostaje arcybiskup Włodzimierz (NagossakiNagosski). Od [[1972]] do [[1999]] funkcję tę pełni metropolita Teodozjusz. Obecnie zwierzchnikiem Cerkwi jest arcybiskup [[Daniel (NusziroNushiro)]]. W listopadzie 1999 odbyła się jego [[chirotonia|chirotonia biskupia]], a [[14 maja]] [[2000]] [[intronizacja]] na [[tron]] zwierzchnika Japońskiego Autonomicznego Kościoła, Arcybiskupa Tokijskiego i Metropolity Japonii.