Dipole odbijające: Różnice pomiędzy wersjami

WspółczesnaWspółczesne siły zbrojne również stosują chaff (w marynarkach wojennych wielu krajów do jej wyrzucania używa się rakiet krótkiego zasięgu Mark 36 SRBOC – ''Super Rapid Blooming Off-board Chaff''. Są to wyrzutnie różnorakich celów pozornych, stanowiące integralny element systemu obronnego okretuokrętu. Służą do obrony okrętu przeciwko rakietowym pociskom przeciwokrętowym, które uniknęły wykrycia i zdołały przedostać się do strefy bezpośredniej obrony okrętu. Systemy te instalowane są łącznie z elektronicznymi systemami bojowymi i pasywnymi środkami przeciwdziałania. Wyrzucane przez system flary lub chaff, poprzez zakłócające działanie wrogiego radarowego bądź działającego na podczerwień systemu naprowadzającego, stanowią ostatniaostatnią linię obrony okrętu), by odciągnąć naprowadzane radarem pociski rakietowe od ich celów. Większość samolotów bojowych i okrętów wojennych posiada wyrzutnie chaff. [[Intercontinental Ballistic Missile|Międzykontynentalne pociski balistyczne]] mogą – w czasie lotu – zwalniać kilka niezależnych głowic bojowych, znaczną liczbę flar i posiekanych metalizowanych drobin różnych tworzyw, czyli chaff.

Na pomysł użycia folii aluminiowej wpadli niezależnie naukowcy w Wielkiej Brytanii i w Niemczech. Już w 1937 roku zorientowano się, że kawałki folii metalowej w powietrzu mogą tworzyć echo radarowe<ref>Jones, s.290</ref>. Na początku roku 1942 brytyjscy naukowcy doszli do wniosku, że zrzucanie z samolotów znacznych ilości pasków aluminium doprowadzi do tworzenia się wielokrotnych fałszywych odbić na ekranie radaru przeciwnika<ref>Goebel, sekcja 8.3: ''The British Begin Countermeasures''</ref>; wkrótce obliczono, że najbardziej efektywne będą paski czarnego papieru z doklejoną folią aluminiową o wymiarach 27×2 centymetry i wyrzucane w wiązkach pół-kilogramowejpółkilogramowej wagi. Nazwano ten wstępny projekt "Window".

Pierwsi lotnicy, jacy zostali zaznajomieni z Window, należeli do 76 Dywizjonu RAF. Dwadzieścia cztery załogi zostały poinstruowane jak wyrzucać w 1-minutowych odstępach pęki pasków metalizowanego papieru (chodziło o to, że papier, jako lżejszy, dłużej będzie utrzymywał się w powietrzu, przedłużając efekt) przez otwotyotwory do strzelania flar. Rezultaty okazały się nadzwyczajne. Naprowadzane radarem reflektory niemieckie bezradnie omiatały niebo, działa artylerii przeciwlotniczej strzelały rzadko lub wcale, a nocni myśliwcy, którzy na swych ekranach widzieli tylko zalew fałszywych odbić, nie potrafili odnaleźć brytyjskich samolotów. Znaczna część Hamburga uległa zniszczeniu przy stracie zaledwie 12 bombowców. Sukces spowodował, że samoloty zostały rychło wyposażone w specjalne wyrzutnie chaff, a wiele załóg zabierało do samolotów tyle tej sieczki, ile tylko mogły zmieścić. Trwało to wszystko do czasu, kiedy Niemcy znaleźli odpowiedź.