Wikipedia

Witowt Putna: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Romi (dyskusja | edycje)
48 938 edycji
m HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru"
dr red, grafika, wikizacje
Linia 1:
[[Plik:Putna Vitovt01.jpg|thumb|Witowt Putna]]
'''Witowt Kazimirowicz Putna''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Витовт Казимирович Путна''; [[język litewski|lit.]] ''Vytautas Putna''; ur. [[12 kwietnia]] [[1893]] w Mackėnai w obecnej [[Gmina rejonowa Malaty|gminie rejonowej Malaty]], zm. [[11 czerwca]] [[1937]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – sowiecki [[komkor]] z 1935.
 
== Biografia ==
Urodzony w rodzinie chłopskiej. Ukończył w [[Ryga|Rydze]] szkolęszkołę handlowahandlową i zawodowązawodowo-rzemieślniczą. W ruchu rewolucyjnym od młodych lat. W 1913 aresztowany za propagandę [[Komunizm|komunistyczną]].▼
 
W 1915 został powołany do armii carskiej. UkończyłW Szkołę1917 Chorążychukończył wszkołę 1917chorążych, awansując do stopnia [[chorąży|chorążego]]. Dowodził batalionem na froncie. Członek [[Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji|Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji]] oddo 1918. prowadziłProwadził rewolucyjną działalność wśród żołnierzy 12. Armii. W kwietniu 1918 dobrowolnie wstąpił do [[Czerwona Gwardia|Czerwonej Gwardii]]. Od maja 1918 komendant Komendy Powiatowej w [[Witebsk]]u.▼
▲Urodzony w rodzinie chłopskiej. Ukończył w [[Ryga|Rydze]] szkolę handlowa i zawodową-rzemieślniczą. W ruchu rewolucyjnym od młodych lat. W 1913 aresztowany za propagandę komunistyczną.
 
Od września 1918 do maja 1919 komisarz 1. Smoleńskiej (później 26) DywizjaDywizji Strzelców (DS), od maja 1919 dowódca 228. karelskiego pułkuKarelskiego strzeleckiegoPułku Strzeleckiego, a od lipca dowódca 2. Brygady Strzelców w 26. DS, od grudnia 1919 dowodcadowódca 27. DS. Walczył na Froncie Wschodnim, gdzie jego dywizja odznaczyła siesię w walkach i uzyskała miano "żelaznej", i na Froncie Zachodnim w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej 1920]]. W wojnie z Polską Putna zdobył sławę jednego z najlepszych dowódców dywizji w [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Dzięki jego umiejętnościom i działaniom resztki wojsk 16. i 3. Armii sowieckiejsowieckich uniknęły zniszczenia i przerwały okrążenie pod [[Białystok|Białymstokiem]], po przerwały okrążenie iczym wycofały siesię na wschód. Brał udział w likwidacji [[Powstanie w Kronsztadzie|powstania marynarzy w [[KronsztadKronsztadzie]]zie i walkach z przy ujściu [[Wołga|Wołgi]]. Po zakończeniuukończeniu WyzszychWyższych Kursów Akademickich w 1923 komendant i komisarz 2. Moskiewskiej Szkoły Piechoty. W 1923 związał siesię z opozycją [[Trockizm|trockistowską]]. Później z nią zerwał. W latach 1924–1927 służył w sztabie i centralnych zarządach Robotniczo -Chłopskiej Armii Czerwonej (RChACz), dowodził korpusem. W. 1927–1931 attach'e[[attaché]] wojskowy w [[Japonia|Japonii]]. W latach 1931–1934 dowódca korpusu, później dowódca Nadmorskiej Grupy Wojsk na Dalekim Wschodzie. W l 1934–1935 attach'eattaché wojskowy w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. ▼
▲W 1915 został powołany do armii carskiej. Ukończył Szkołę Chorążych w 1917 awansując do stopnia [[chorąży|chorążego]]. Dowodził batalionem na froncie. Członek Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji od 1918. prowadził rewolucyjną działalność wśród żołnierzy 12 Armii.
W kwietniu 1918 dobrowolnie wstąpił do [[Czerwona Gwardia|Czerwonej Gwardii]]. Od maja 1918 komendant Komendy powiatowej w [[Witebsk]]u.
 
AresztowanyW okresie [[Czystki stalinowskie w Armii Czerwonej|czystek stalinowskich w Armii Czerwonej]] aresztowany w 1937 pod zarzutem "udziału w antyradzieckiej organizacji terrorystycznej". Sądzony razem z [[Michaił Tuchaczewski|M.Michaiłem Tuchaczewskim]]. Stracony 11 czerwca 1937. Rehabilitowany w 1956.▼
▲Od września 1918 do maja 1919 komisarz 1 Smoleńskiej (później 26) Dywizja Strzelców (DS), od maja 1919 dowódca 228 karelskiego pułku strzeleckiego , a od lipca dowódca 2 Brygady Strzelców w 26 DS, od grudnia 1919 dowodca 27 DS. Walczył na Froncie Wschodnim, gdzie jego dywizja odznaczyła sie w walkach i uzyskała miano "żelaznej" i na Froncie Zachodnim w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej 1920]]. W wojnie z Polską Putna zdobył sławę jednego z najlepszych dowódców dywizji w Armii Czerwonej. Dzięki jego umiejętnościom i działaniom resztki wojsk 16 i 3 Armii sowieckiej uniknęły zniszczenia i pod Białymstokiem przerwały okrążenie i wycofały sie na wschód. Brał udział w likwidacji powstania marynarzy w [[Kronsztad]]zie i walkach z przy ujściu [[Wołga|Wołgi]]. Po zakończeniu Wyzszych Kursów Akademickich w 1923 komendant i komisarz 2 Moskiewskiej Szkoły Piechoty. W 1923 związał sie z opozycją trockistowską. Później z nią zerwał. W latach 1924–1927 służył w sztabie i centralnych zarządach Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej (RChACz), dowodził korpusem. W. 1927–1931 attach'e wojskowy w Japonii. W latach 1931–1934 dowódca korpusu, później dowódca Nadmorskiej Grupy Wojsk na Dalekim Wschodzie. W l 1934–1935 attach'e wojskowy w Wielkiej Brytanii.
 
Trzykrotnie odznaczony [[Order Czerwonego Sztandaru|Orderem Czerwonego Sztandaru]].▼
▲Aresztowany w 1937 pod zarzutem "udziału w antyradzieckiej organizacji terrorystycznej". Sądzony razem z [[Michaił Tuchaczewski|M. Tuchaczewskim]]. Stracony 11 czerwca 1937. Rehabilitowany w 1956.
 
▲Trzykrotnie odznaczony [[Order Czerwonego Sztandaru|Orderem Czerwonego Sztandaru]]
 
==Literatura==
* ''Bolszaja Sowietskaja Encyklopedia'', t. 21 Moskwa 1975,
* J. Odziemkowski, ''Leksykon wojny polsko rosyjskiej 1919-1920'', Ofic.Oficyna Wyd.Wydawnicza RYTM, Warszawa 2004 ISBN 83-7399-096-8,
 
{{DEFAULTSORT:Putna, Witowt}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Witowt_Putna”