Wikipedia

Wybory prezydenckie na Wybrzeżu Kości Słoniowej w 2010 roku: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Sebk. (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
14 985 edycji
redakcyjne
Sebk. (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
14 985 edycji
redakcyjne
Linia 1:
{{aktualne}}
[[Plik:Location Côte d'Ivoire AU Africa.svg|240px|thumb|Wybrzeże Kości Słoniowej na mapie [[Afryka|Afryki]]]]
'''Wybory prezydenckie w Wybrzeżu Kości Słoniowej w 2010 roku''' – [[Wybory w 2010|wybory]] na urząd [[prezydenci Wybrzeża Kości Słoniowej|prezydenta]] [[Wybrzeże Kości Słoniowej|Wybrzeża Kości Słoniowej]] przeprowadzone 31 października i 28 listopada 2010. Wybory były jednymi z najdłużej odkładanych. Początkowo planowane na październik 2005, w rezultacie wielokrotnych przesunięć z powodów braku bezpieczeństwa i problemów organizacyjnych, przeprowadzone zostały dopiero po 5 latach.
Linia 5 ⟶ 4:
W pierwszej turze głosowania 31 października 2010 zwyciężył urzędujący prezydent [[Laurent Gbagbo]], który zdobył 38% głosów, pokonując byłego premiera [[Alassane Ouattara|Alassane'a Ouattarę]] (32% głosów) i byłego prezydenta [[Henri Konan Bédié|Henri Konana Bédié]] (25% głosów).
 
W drugiej turze głosowania 28 listopada 2010 Alassane Ouattara pokonał prezydenta Gbagbo, zdobywając 54,1% głosów według wyników ogłoszonych przez komisję wyborczą. Wyniki te zostały jednakże unieważnione przez Radę Konstytucyjną, która za zwycięzcę wyborów uznała Laurenta Gbagbo (51,45% głosów). W rezultacie obaj kontrkandydaci ogłosili swoje zwycięstwo i 4 grudnia 2010 niezależnie od siebie zostali zaprzysiężeni na stanowisko prezydenta, co doprowadziło do [[Kryzys polityczny w Wybrzeżu Kości Słoniowej (2010-2011)|kryzysu politycznego w kraju]].
 
Międzynarodowi obserwatorzy uznali wybory za generalnie wolne i uczciwe, pomimo przypadków przemocy wyborczej. Społeczność międzynarodowa za prawowitego zwycięzcę wyborów i nowego prezydenta uznała Alassane Ouattarę i wezwała Laurenta Gbagbo do poszanowania woli wyborców.
 
== Sytuacja polityczna w Wybrzeżu Kości Słoniowej ==
[[Plik:Côte d'Ivoire ZDC.png|thumb|240px|Podział Wybrzeża Kości Słoniowej na część północną (kontrolowaną przez rebeliantów) i południową (kontrolowaną przez rząd) w czasie wojny domowej z lat 2002-20072002–2007]]
[[Prezydenci Wybrzeża Kości Słoniowej|Prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej]] wybierany jest na 5-letnią5–letnią kadencję w głosowaniu powszechnym z możliwością jednej reelekcji. 22 października 2000 nowym szefem państwa został wybrany [[Laurent Gbagbo]] z [[Front Ludowy Wybrzeża Kości Słoniowej|Frontu Ludowego Wybrzeża Kości Słoniowej]] (''Front populaire ivoirien'', FPI)<ref name=tl>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/country_profiles/1043106.stm|tytuł=Ivory Coast timeline |data=19 października 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.
 
We wrześniu 2002 w kraju wybuchła wojna domowa pomiędzy północą, zamieszkaną w dużej mierze przez muzułmanów i emigrantów z państw ościennych a bardziej jednorodnym religijnie (chrześcijaństwo) i etnicznie (Iworyjczycy) południem. Na czele [[Nowe Siły|Nowych Sił]], organizacji zbrojnej rebeliantów, stanął [[Guillaume Soro]]. Nowe Siły walczyły z wojskami lojalnymi wobec prezydenta Gbagbo. W marcu 2003 między stronami zawarty został rozejm. Jednakże porozumienie pokojowe zostało podpisane dzięki mediacji międzynarodowej dopiero w marcu 2007 w [[Wagadugu]]. Na jego mocy utworzony został koalicyjny rząd, na czele którego stanął Guillaume Soro, a w kraju miały odbyć się demokratyczne wybory prezydenckie<ref name=tl/>.
 
== Organizacja i przygotowania do wyborów (2005-20092005–2009) ==
Wybory prezydenckie zgodnie z konstytucją powinny odbyć się w październiku 2005. Jednakże ich organizacja była niemożliwa z powodu braku bezpieczeństwa i wciąż tlącego się konfliktu, a także rozmów pokojowych toczonych przez stronę rządową z ugrupowaniami rebelianckimi. Prezydent Gbagbo wydał wówczas dekret wydłużający swoje rządy, co również potwierdziła [[Organizacja Narodów Zjednoczonych]], przedłużając jego mandat o jeden rok. Sytuacja powtórzyła się w roku następnym. W listopadzie 2006 ONZ ponownie wydłuża mandat prezydencki na kolejny rok<ref name=tl/>.
 
Linia 24 ⟶ 23:
== Spór o listy wyborców i kryzys polityczny 2010 ==
{{Polityka Wybrzeża Kości Słoniowej}}
W styczniu 2010 w kraju wybuchł spór polityczny o nowe listy wyborców. Do udziału w wyborach zarejestrowanych zostało 5,3 mln obywateliosób, podczas gdy status około miliona z nichobywateli nie został nadal zdefiniowany<ref name=wa/>. Listy wyborców były szczególnie wrażliwą sprawą i źródłem potencjalnych konfliktów. Odnosiły się bowiem wprost do kwestii obywatelstwa i pochodzenia etnicznego, które były jednymi z powodów wybuchu wojny domowej w 2002. Wraz z rejestracją obywateli, wydawane miały im być nowe dowody tożsamości. 9 stycznia 2010 prezydent Gbagbo zarzucił przewodniczącemu komisji wyborczej fałszowanie spisu wyborców<ref name=rtl/>. Oskarżył go o dopisanie nazwisk ponad 400 tys. osób, będących według niego obcokrajowcami. Opozycja oskarżyła prezydenta o próbę wstrzymywania procesu wyborczego i dalszego wydłużania swojej władzy. Stwierdziła, że większość zakwestionowanych osób, pochodzi z grup etnicznych z północnegopółnocnych regionuregionów kraju, tradycyjnie mniej przychylnegoprzychylnych kandydaturze Gbagbo. 12 lutego 2010 prezydent rozwiązał komisję wyborczą oraz rząd, deklarując powołanie nowych instytucji kontynuujących proces wyborczy<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8513806.stm|tytuł=Ivory Coast President Gbagbo dissolves government |data=13 lutego 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.
 
Z powodu rozwiązania rządu i komisji wyborczychwyborczej w różnych miejscach w kraju, w tym w największych miastach, wybuchły antyprezydenckie protesty. Służby porządkowe do ich tłumienia użyły gazu łzawiącego i ostrej amunicji. W wyniku demonstracji i starć z policją zginęło co najmniej 7 osób<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8524330.stm|tytuł=Several dead in Ivory Coast clashes |data=19 lutego 2010|opublikowany=BBC News |język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref><ref name=sev/>. Politycy zdołali się jednak porozumieć. 23 lutego 2010 premier Soro ogłosił skład nowego gabinetu, w którym zasiedli przedstawiciele wszystkich największych partii politycznych, w tym opozycyjnej [[Partia Demokratyczna Wybrzeża Kości Słoniowej|Partii Demokratycznej Wybrzeża Kości Słoniowej]] (PDCI) oraz [[Zgromadzenie Republikanów|Zgromadzenia Republikanów]] (RDR). Przybyły do Wybrzeża Kości Słoniowej w celu prowadzenia mediacji prezydent Burkina Faso, Blaise Compaoré, poinformował, że strony przystały na organizację wyborów w kwietniu bądź maju 2010<ref name=sev>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8529565.stm|tytuł=Ivory Coast announces new government|data=23 lutego 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. 26 lutego 2010, po porozumieniu prezydenta, premiera i opozycji, powołany został nowy skład komisji wyborczej, na czele której stanął członek opozycyjnej PDCI. Nowa komisja przystąpiła do przerwanej pracy<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8538365.stm|tytuł=Ivory Coast agrees on new electoral commission|data=26 lutego 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.
 
== Finalizacja przygotowań wyborczych ==
5 sierpnia 2010 premier Guilaume Soro wyznaczył datę wyborów prezydenckich na 31 października 2010, informując także, że zakończył się etap weryfikacji list wyborców<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-10884545|tytuł=Ivory Coast sets new election date|data=5 sierpnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.
 
9 września 2010 prezydent Gbagbo zatwierdził ostateczne listy wyborców, co otworzyło drogę do organizacji głosowania<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.news24.com/Africa/News/I-Coast-final-voter-list-approved-20100910|tytuł=I Coast final voter list approved|data=9 września 2010|opublikowany=news24|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. Zatwierdzone listy tylko nieznaczne różniły się od tych zakwestionowanych w styczniu przez prezydenta<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.news24.com/Africa/News/I-Coast-Final-voter-list-produced-20100903|tytuł=I Coast: Final voter list produced|data=3 września 2010|opublikowany=news24|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. Ostatecznie znalazło się na nich 5,725 mln osób<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/COC457119.htm|tytuł=FACTBOX-Hurdles to clear for Ivory Coast election|data=15 września 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. Na początku października 2010 w całym kraju rozpoczął się proces wydawania zarejestrowanym obywatelom nowych dowodów tożsamości. 15 października 2010 rozpoczęła się trwająca 15 dni kampania wyborcza<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11549774|tytuł=Ivory Coast campaigning for delayed election begins|data=15 października 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref><ref name=bbcav/>. Oprócz krajowych służb porządku w kraju pilnował 8-tysięczny8–tysięczny kontyngent wojsk pokojowych ONZ ([[UNOCI]]), przybyły do nadzorowania procesu pokojowego po wojnie domowej oraz 1,5 tys. policjantów z ONZ<ref name=undep/>.
 
Na kilka dni przed wyborami pojawiły się doniesienia o znacznych opóźnieniach w wydawaniu [[Zabezpieczenie biometryczne|biometrycznych]] dowodów tożsamości, umożliwiających głosowanie oraz innych problemach logistycznych, jednakże władze zadeklarowały organizację wyborów w zaplanowanym czasie. Same koszty stworzenia nowego rejestru wyborców i produkcji dowodów tożsamości zostały oszacowane na 400 mln USD, przez co część komentatorów określiła wybory mianem najdroższych na świecie. Głosy wyborców zliczane były za pomocą elektronicznego systemu, obsługiwanego przez [[Szwajcaria|szwajcarską]] firmę<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.news24.com/Africa/News/Ivory-Coast-behind-vote-schedule-20101026|tytuł=Ivory Coast behind vote schedule|data=26 października 2010|opublikowany=news24|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.
 
== Kandydaci ==
Linia 40 ⟶ 39:
[[Plik:Henri Konan Bédié.gif|thumb|160px|[[Henri Konan Bédié]]]]
Komisja wyborcza (CEI) w listopadzie 2009 zarejestrowała do udziału w wyborach 14 kandydatów, odrzucając przy tym 6 kandydatur<ref name=candid/>. Jednakże realne szanse na zwycięstwo miało troje z nich:
* [[Laurent Gbagbo]] -– urzędujący od 2000 prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej z [[Front Ludowy Wybrzeża Kości Słoniowej|Frontu Ludowego Wybrzeża Kości Słoniowej]] (FPI)
* [[Henri Konan Bédié]] -– prezydent w latach 1993-19991993–1999, obalony w wyniku zamachu stanu. Lider opozycyjnej [[Partia Demokratyczna Wybrzeża Kości Słoniowej|Partii Demokratycznej Wybrzeża Kości Słoniowej]] (PDCI)
* [[Alassane Ouattara]] -– premier w latach 1990-19931990–1993, muzułmanin pochodzący z północy kraju. Lider opozycyjnego [[Zgromadzenie Republikanów|Zgromadzenia Republikanów]] (RDR)<ref name=cam>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11638790|tytuł=Will Ivorian party spirit end the coups?|data=28 października 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>
 
Pozostali kandydaci<ref name=candid>{{cytuj stronę|url=http://www.ceici.org/elections/ci/actualite.php?id=267|tytuł=Voici la décision du Conseil Constitutionnel qui arrete la liste des candidats|data=19 listopada 2009|opublikowany=ceici.org - Commission Electorale Independente|język=fr|data dostępu=2010-11-09}}</ref>:
* [[Félix Akoto Yao]] -– bezpartyjny
* [[Kobena Anaky]] -– Mouvement des Forces d'Avenir (MFA)
* [[Adama Dolo]] -– bezpartyjny
* [[Aka Enoh]] -– bezpartyjny
* [[Konan Gnamien]] -– Union Pour la Côte d'Ivoire (UPCI)
* [[Siméon Konan]] -– bezpartyjny
* [[Jacqueline Oble]] -– bezpartyjna
* [[Toikeusse Mabri]] -– Union pour la Démocratie et pour la Paix en Côte d'Ivoire (UDPCI)
* [[Pascal Tagoua]] -– bezpartyjny
* [[Henri Tohou]] -– Union Socialiste du Peuple (USP)
* [[Francis Wodié]] -– Parti Ivoirien des Travailleurs (PIT)
 
Faworytem wyborów pozostawał urzędujący prezydent Gbagbo, jednak zdaniem komentatorów do rozstrzygnięcia konieczna mogła okazać się druga tura wyborów. Według sondażu wyborczego z października 2010, oddanie głosu na Gbagbo zadeklarowało 46% respondentów, podczas gdy 26% z nich opowiedziało się byłym prezydentem Bédié, a 24% za byłym premierem Ouattarą<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/LDE69D2FS.htm|tytuł=Poll gives Ivory Coast president 46 pct in elections|data=14 października 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.
Linia 64 ⟶ 63:
Henri Konan Bédié, reprezentujący Partię Demokratyczną Wybrzeża Kości Słoniowej, która rządziła krajem od czasu uzyskania niepodległości w 1960 do 1999, zapowiadał powrót do "złotego okresu" prezydentury [[Félix Houphouët-Boigny|Félixa Houphouët-Boigny]]<ref name=cam/>. Obiecywał reformę przemysłu kakaowego, wprowadzenie systemu stabilizacji cen, lecz jednocześnie rozbudowę przemysłu ciężkiego, stworzenie specjalnych stref przemysłowych zwolnionych z podatków i uniezależnienie gospodarki od importu produktów rolnych. Zobowiązał się do rozwoju elektryfikacji kraju, podłączania do sieci elektrycznej 250 wiejskich regionów rocznie oraz rozwój oświaty i budowę 12 centrów szkoleniowo-edukacyjnych<ref name=cand/>.
 
Alassane Ouattara, podobne jak dwaj jego rywale, opowiadał się za reformą sektora kakaowego, gwarantując rolnikom co najmniej 50% ceny rynkowej produktu. Zapowiadał walkę z bezrobociem i stworzenie miliona miejsc pracy w różnych sektorach gospodarki w ciągu 5-letniej5–letniej kadencji. Kładł nacisk na rozwój edukacji i służby zdrowia, obiecując budowę nowych placówek szkolnych i wprowadzenie bezpłatnego szkolnictwa dla dzieci do 15 lat (w miejsce bezpłatnej edukacji tylko na poziomie podstawowym). Dodatkowo zobowiązał się do budowy co najmniej 5 szpitali i 100 klinik, w celu rozmieszczenia centrów zdrowia w odległości nie większej niż 5 km od każdej wioski<ref name=cand/>.
 
== Głosowanie i wyniki I tury wyborów ==
Pierwsza tura głosowania 31 października 2010 przebiegła w pokojowej atmosferze, przy zauważalnie wysokiej frekwencji wyborczej. Wyborcy głosowali w godzinach 7:00-1700–17:00 w ponad 20 tys. lokalach wyborczych<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11660272|tytuł=Ivory Coast holds long-delayed 'reconciliation' poll|data=31 października 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. Dzień wcześniej premier Guillaume Soro wezwał wszystkich kandydatów do zaakceptowania wyników głosowania<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE69T04620101030?sp=true|tytuł=Ivory Coast PM urges candidates to accept poll results|data=30 października 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. O to samo dzień po wyborach zaapelował szef misji pokojowej ONZ [[Young-jin Choi]], który pogratulował obywatelom dyscypliny w czasie głosowania. Również przedstawiciele wszystkich głównych kandydatów wyrazili zadowolenie z przebiegu wyborów. 1 listopada 2010 komisja wyborcza zapowiedziała ogłoszenie wyników w czasie regulaminowych 3 dni począwszy od daty wyborów, wyrażając równocześnie zadowolenie z wysokiej frekwencji, którą szacowała wstępnie na ok. 80%. Karty z głosami wyborców zostały przetransportowane przez siły pokojowe ONZ do [[Abidżan]]u, gdzie pod ich nadzorem rozpoczął się proces ich elektronicznego zliczania<ref name=bbcav>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11664197|tytuł='Historic' turnout in Ivory Coast's presidential poll|data=1 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A003420101101?sp=true|tytuł=UN urges Ivory Coast rivals to accept vote result|data=1 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.
 
3 listopada 2010 Niezależna Komisja Wyborcza (''Commission Electorale Indépendante'', CEI) ogłosiła wyniki głosowania. Do drugiej tury wyborów przeszedł prezydent Laurent Gbagbo z wynikiem 38,04% głosów oraz Alassane Ouattara (32,07%). Henri Konan Bédié zajął trzecie miejsce, uzyskawszy 25,24% głosów. Frekwencja wyborcza wyniosła 83,73%<ref name=ofres/>. Prezydent Gbagbo najwięcej głosów uzyskał na południu i zachodzie kraju, były premier Ouattara na północy, a były prezydent Bédié w regionach centralnych<ref name=reutre>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A305620101104?sp=true|tytuł=Ivorian election heads to run-off|data=4 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.
Linia 173 ⟶ 172:
Międzynarodowi obserwatorzy pochwalili przebieg wyborów i uznali je za wiarygodne<ref name=bbcre/>. ONZ, UA i UE wyraziły zadowolenie z pokojowego charakteru głosowania, które uznały za ważny krok na drodze do przywrócenia w kraju trwałego pokoju i wyjścia z kryzysu<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.un.org/News/Press/docs//2010/sc10076.doc.htm|tytuł=Security Council Press Statement on Election in Côte d’Ivoire|data=3 listopada 2010|opublikowany=un.org|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.voiceofnigeria.org/Africa/African-Union.htm|tytuł=African Union Welcomes Cote D'Ivoire , Tanzania Elections|data=2 listopada 2010|opublikowany=voiceofnigeria.org|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/10/1457&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en|tytuł=Statement by High Representative / Vice-president Mrs Catherine Ashton on the Côte d’Ivoire elections|data=2 listopada 2010|opublikowany=europa.eu|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.
 
Szef 120-osobowej120–osobowej misji UE [[Cristian Preda]] oznajmił, że nie wykryła ona dowodów na fałszerstwa wyborcze. Zwrócił jednak uwagę na kilka nieprawidłowości, w tym opóźnienia w otwarciu lokali wyborczych w 80% skontrolowanych miejsc, nieprawidłowości w zapieczętowaniu urn wyborczych w 10% skontrolowanych lokali, opóźnienia w publikacji cząstkowych wyników wyborów oraz brak dostępu dla obserwatorów do głównej siedziby komisji wyborczej w Abidżanie, gdzie ostatecznie zliczano głosy. Jednak ostatecznie misja wyraziła satysfakcję z przebiegu procesu wyborczego<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.foxnews.com/world/2010/11/02/eu-expresses-concern-ivory-coast-vote-count/|tytuł=EU Expresses Concern over Ivory Coast Vote Count|data=2 listopada 2010|opublikowany=foxnews.com|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. Szef misji pokojowej ONZ zalecił natomiast poprawę w zakresie tempa publikacji wyników wyborów przed ich drugą turą<ref name=reutre/>.
 
W kolejnych dniach po wyborach misja UE poskarżyła się raz jeszcze na niewpuszczenie jej obserwatorów do siedziby komisji wyborczej w czasie końcowego zliczania głosów, nazywając tego typu działanie "niedopuszczalną obstrukcją"<ref name=undep/>. W odpowiedzi CEI oskarżyła UE o "ingerencję" w sprawy wewnętrzne i oznajmiła, że jej członkowie spotykali się z "wyniosłym i pogardliwym stosunkiem" ze strony części unijnych obserwatorów<ref name=reutcool/>.
 
== Kampania i sytuacja przed II turą wyborów ==
{| class="wikitable" border="1" style="float:left; width:25%; font-size:85%; line-height:1.2em;" frame="void"
7 listopada 2010 Alassane Ouattara i Henri Konan Bédié potwierdzili zawarty jeszcze przed pierwszą turą głosowania sojusz wyborczy w przypadku przegranej jednego z nich. Bédié wezwał swoich zwolenników do wsparcia kandydatury Ouattary. Jednak zdaniem części komentatorów, nie było jasne jak wielu jego wyborców, pochodzących głównie z zamieszkującej chrześcijańskie centrum i południe kraju grupy etnicznej [[Baoulé]], poprze Ouattarę, wspieranego w przeważającej większości przez muzułmanów z północy i oskarżanego w przeszłości o wspieranie rebeliantów w czasie wojny domowej<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A701G20101108?sp=true|tytuł= Ivory Coast opposition leaders confirm poll alliance|data=7 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. O pozyskanie głosów grupy Baoulé starali się obaj kandydaci. Alassane Ouattara zapowiadał współpracę po wyborach z Henri Konanem Bédié oraz wzmocnienie [[Jamusukro]] jako ośrodka stołecznego. Zorganizował tam wiec z udziałem ok. 2 tys. lokalnych liderów grupy Baoulé oraz nawiedził grób prezydenta Félixa Houphouët-Boigny. Laurent Gabgbo wziął udział w wiecu w [[Sakassou]], gdzie według rodzimych wierzeń znajdować się miał dom "królowej matki". Uczestniczyło w nim ok. 2,5 tys. wodzów plemiennych ludu [[Akan]], wchodzącego w skład grupy Baoulé<ref name=bao>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11832982|tytuł=Cocoa farmers: A mirror to Ivory Coast's divisions|data=25 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>. ▼
|-
! colspan="2"|Przebieg procesu wyborczego
|- style="vertical-align:top;"
| październik 2005
| Konstytucyjny termin wyborów; roczne przedłużenie mandatu prezydenta [[Laurent Gbagbo|Laurenta Gbagbo]] przez ONZ
|- style="vertical-align:top;"
| listopad 2006
| Przedłużenie mandatu prezydenta Gbagbo przez ONZ na kolejny rok
|- style="vertical-align:top;"
| marzec 2007
| Podpisanie porozumienia pokojowego kończącego wojnę domową
|- style="vertical-align:top;"
| listopada 2007
| Porozumienie prezydenta i premiera [[Guillaume Soro|Guilaume'a Soro]] o organizacji wyborów do końca czerwca 2008
|- style="vertical-align:top;"
| kwiecień 2008
| Przesunięcie daty wyborów na 30 listopada 2008
|- style="vertical-align:top;"
| październik 2008
| Bezterminowe odroczenie głosowania
|- style="vertical-align:top;"
| 14 maja 2009
| Wyznaczanie daty wyborów na 29 listopada 2009
|- style="vertical-align:top;"
| listopad 2009
| Rejestracja kandydatów przez komisję wyborczą; odroczenie przez nią głosowania z powodów problemów technicznych
|- style="vertical-align:top;"
| 3 grudnia 2009
| Mediacja w Burkina Faso, wyznaczenie wstępnej daty wyborów na luty/marzec 2010
|- style="vertical-align:top;"
| styczeń 2010
| Spór o listy wyborców między prezydentem Gbagbo a komisją wyborczą
|- style="vertical-align:top;"
| 12 lutego 2010
| Rozwiązanie przez prezydenta komisji wyborczej i rządu; wybuch zamieszek i śmierć co najmniej 7 osób
|- style="vertical-align:top;"
| 26 lutego
| Powołanie nowej komisji wyborczej
|- style="vertical-align:top;"
| 5 sierpnia
| Wyznaczenie daty wyborów na 31 października 2010
|- style="vertical-align:top;"
| 9 września
| Zatwierdzenie list wyborców przez prezydenta
|- style="vertical-align:top;"
| 15 października
| Początek kampanii wyborczej
|- style="vertical-align:top;"
| 31 października
| Pierwsza tura wyborów
|- style="vertical-align:top;"
| 3 listopada
| Ogłoszenie wyników pierwszej tury wyborów przez komisję wyborczą
|- style="vertical-align:top;"
| 6 listopada
| Zatwierdzenie wyników pierwszej tury wyborów przez Radę Konstytucyjną
|- style="vertical-align:top;"
| 12 listopada
| Zatwierdzenie wyników pierwszej tury wyborów przez szefa misji pokojowej ONZ
|- style="vertical-align:top;"
| 23–24 listopada
| Wzmocnienie sił bezpieczeństwa i sił ONZ przed drugą turą wyborów
|- style="vertical-align:top;"
| 25 listopada
| Debata Gbagbo–[[Alassane Ouattara|Ouattara]], starcia zwolenników dwóch kandydatów w [[Abidżan]]ie
|- style="vertical-align:top;"
| 26 listopada
| Śmierć co najmniej 4 osób w zamieszkach między zwolennikami obu kandydatów
|- style="vertical-align:top;"
| 27 listopada
| Wprowadzenie w kraju godziny policyjnej; protest zwolenników Ouattary i śmierć co najmniej 3 osób
|- style="vertical-align:top;"
| 28 listopada
| Druga tura wyborów; śmierć co najmniej 3 osób w zamieszkach powyborczych
|- style="vertical-align:top;"
| 1 grudnia
| Atak na biuro Alassane Ouattary w Abidżanie, śmierć co najmniej 4 osób
|- style="vertical-align:top;"
| 2 grudnia
| Ogłoszenie przez komisję wyborczą wygranej Ouattary
|- style="vertical-align:top;"
| 3 grudnia
| Ogłoszenie przez Radę Konstytucyjną zwycięstwa Gbagbo; stwierdzenie przez szefa misji ONZ zwycięstwa Alassane Ouattary
|- style="vertical-align:top;"
| 4 grudnia
| Równoległe zaprzysiężenia Gbagbo i Ouattary; powołanie Guillaume'a Soro na stanowisko szefa rządu przez Ouattarę
|- style="vertical-align:top;"
| 5 grudnia
| Powołanie [[Gilbert Marie N'gbo Aké|Gilberta Marie N'gbo Aké]] na stanowisko szefa rządu przez Laurenta Gbagbo
|}
 
▲7 listopada 2010 Alassane Ouattara i Henri Konan Bédié potwierdzili zawarty jeszcze przed pierwszą turą głosowania sojusz wyborczy w przypadku przegranej jednego z nich. Bédié wezwał swoich zwolenników do wsparcia kandydatury Ouattary. Jednak zdaniem części komentatorów, nie było jasne jak wielu jego wyborców, pochodzących głównie z zamieszkującej chrześcijańskie centrum i południe kraju grupy etnicznej [[Baoulé]], poprze Ouattarę, wspieranego w przeważającej większości przez muzułmanów z północy i oskarżanego w przeszłości o wspieranie rebeliantów w czasie wojny domowej<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A701G20101108?sp=true|tytuł= Ivory Coast opposition leaders confirm poll alliance|data=7 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. O pozyskanie głosów grupy Baoulé starali się obaj kandydaci. Alassane Ouattara zapowiadał współpracę po wyborach z Henri Konanem Bédié oraz wzmocnienie [[Jamusukro]] jako ośrodka stołecznego. Zorganizował tam wiec z udziałem ok. 2 tys. lokalnych liderów grupy Baoulé oraz nawiedził grób prezydenta Félixa Houphouët-Boigny. Laurent Gabgbo wziął udział w wiecu w [[Sakassou]], gdzie według rodzimych wierzeń znajdować się miał dom jednego z bóstw, "królowej matki". Uczestniczyło w nim ok. 2,5 tys. wodzów plemiennych ludu [[Akan]], wchodzącego w skład grupy Baoulé<ref name=bao>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11832982|tytuł=Cocoa farmers: A mirror to Ivory Coast's divisions|data=25 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>.
 
Kampania wyborcza przed drugą turą wyborczą uległa zaostrzeniu, co wywołało obawy przed wybuchem przedwyborczej przemocy. Obaj kandydaci kierowali pod swoim adresem wzajemne oskarżenia. Prezydent Gbagbo oskarżał swojego rywala o [[Burkina Faso|burkińskie]] pochodzenie. Używał ksenofobicznej retoryki, opowiadając się przeciw napływowi do kraju imigrantów z państw sąsiednich. Ouattara zarzucał z kolei urzędującemu prezydentowi dojście do władzy na drodze zamachu stanu i wprowadzenie do języka polityki agresji i przemocy<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6AM0P420101123?sp=true|tytuł=Campaign turns nasty ahead of Ivory Coast run-off vote|data=23 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>.
 
23 listopada 2010 rozpoczął się proces wzmacniania bezpieczeństwa przed ponownym głosowaniem. Władze rozlokowały w całym kraju dodatkowe 2 tys. żołnierzy. Taką samą liczbę dodatkowych wojsk zmobilizowały również Nowe Siły spośród wciąż nierozbrojonych swoich bojowników<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11820292|tytuł=Ivory Coast deploys troops ahead of presidential poll|data=23 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>. 24 listopada także ONZ zadecydowała o wzmocnieniu kontyngentu sił pokojowych w Wybrzeżu Kości Słoniowej trzema oddziałami piechoty (ok. 500 żołnierzy) oraz dwoma helikopterami. Siły te zostały relokawane z [[UNMIL|misji zw Liberii]] na okres 4 tygodni<ref name=undep>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/ivoryCoastNews/idAFN2425106820101124?sp=true|tytuł=EU slams Ivorian poll commission for 'obstruction'|data=24 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>.
 
25 listopada 2010 między zwolennikami dwóch kandydatów doszło do starć na przedmieściach Abidżanu. W ich wyniku kilkadziesiąt osób zostało rannych. Szef misji ONZ Young-jin Choi oraz pozarządowa organizacja [[International Crisis Group]] zaapelowali do kandydatów o obniżenie poziomu agresji w swojej retoryce oraz powstrzymania się od ogłaszania własnego zwycięstwa do czasu podania wyników głosowania przez komisję wyborczą. Z apelem o zachowanie spokoju, opanowania i odpowiedzialności zwróciła się także Unia Europejska, [[Francja]] oraz prezydent [[Burkina Faso]] [[Blaise Compaoré]], który zapowiedział podróż do Wybrzeża Kości Słoniowej w kolejnych dniach<ref name=reutcool>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/ivoryCoastNews/idAFLDE6AO25A20101125?sp=true|tytuł=U.N. warns Ivorian candidates against victory claims|data=25 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>. O pokojowy udział w wyborach zaapelowały także piłkarskie gwiazdy z kadry narodowej: [[Didier Drogba]], [[Yaya Touré]], [[Kolo Touré]] i [[Gervinho]]<ref name=bao/>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wybory_prezydenckie_na_Wybrzeżu_Kości_Słoniowej_w_2010_roku”