Jean Thérèse de Beaumont d’Autichamp: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m kat
Linia 1:
'''Jan Teresa Ludwik de Beaumont, markiz d'Autichamp''' ([[17 maja]] [[1738]] – [[12 stycznia]] [[1831]]) – francuski generał.
 
Ur.Urodził się 17 maja [[1738]] w [[Angers]] w regionie [[Maine]].
Nosił herb: ''na czerwonym tle złoty pas poziomy, na którym trzy niebieskie lilie''. Żonaty z Marią Celestą Perrinne du Boisbaudry (mał. w [[1737]]).
 
W latach [[1757]] – [[1762]] był adjutantem marszałka Wiktora Franciszka, księcia de Broglie. Następnie objął dowództwo nad regimentem dragonów w [[Wojna Siedmioletnia|Wojnie Siedmioletniej]]. W [[1770]] został komendantem żadnarmerii w [[Luneville]]. W [[1780]] został marszałkiem obozowym (maréchal de camp) a w [[1789]] generalnym kwatermistrzem umocnień [[Paryż]]a. Brał udział w zdobyciu [[Turyn]]a pod księciem Kondeuszem. W [[1792]] dowódca korpusu kawalerii (pułkownik) w [[Szampania|Szampanii]]. W czasie rządów rewolucyjnych znalazł się na emigracji, w Austrii, szwajcarii i Anglii. Następnie walczył w powstaniu w [[Wandea|Wandei]], po upadku którego znalazł schronienie w [[Rosja|Cesarstwie Rosji]]. [[Paweł I (car rosyjski)]]mianował go inspektorem kawalerii na [[Ukraina|Ukrainę]], [[Krym]] i [[Dniestr]]. W [[1799]] dowodził trzydziestotysięcznym korpusem w austriacko-rosyjskiej armii dowodzonej przez Aleksandra Suworowa.
 
W [[1814]] wraz z [[Ludwikiem XVIII}} wrócił do Francji. Został mianowany generałem i gubernatorem [[Luwr]]u w [[1815]].
 
Linia 11 ⟶ 13:
W [[1824]] po śmierci [[Klaudiusz Ludwik, książę de La Chatre|Klaudiusza Ludwika, książę de La Chatre]] został także prezydentem Rady Oficerów [[Połączone Zakony św. Łazarza z Jerozolimy i Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel|Połączonych Zakonów św. Łazarza z Jerozolimy i NMP z Góry Karmel]]. Po zlikwidowaniu przez rewolucję [[1830]] roku wszystkich państwowych zakonów rycerskich (w tym [[Połączone Zakony św. Łazarza z Jerozolimy i Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel|Królewskiego Zakonu Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel]] i tym samym zniesieniu [[unia personalna|unii personalnej]] z ponadnarodowym jerozolimskim Zakonem Rycerzy św. Łazarza) w latach [[1830]] - [[1831]] prezydent Rady Oficerów (''de facto'' zwierzchnik) [[lazaryci|Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy]].
 
W [[1825]] został kawalerem Orderu św. Ducha w katedrze w [[Reims]].
 
Zmarł 12 stycznia [[1831]] w [[St. Germain]]
 
 
{{władca-Lazaryci2|poprzednik=[[Klaudiusz Ludwik, książę de La Chatre]]|lata=1824 - 1831|następca=[[Józef Bon, baron Dacier]] <br>(prezydent Rady Oficerów)}}
 
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Francuscy wojskowi]]