Joachim Schepke: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
TXiKiBoT (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: fr:Joachim Schepke
nowa redakcja + źródła
Linia 1:
{{Żołnierz infobox
'''Joachim Schepke''' (ur. [[8 marca]] [[1912]], zm. [[17 marca]] [[1941]]) – niemiecki dowódca [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. W swojej karierze zatopił 37 statków o łącznej pojemności 155 882 [[Tona rejestrowa brutto|BRT]] i uszkodził 4 dalsze. Zginął po [[taranowanie|staranowaniu]] dowodzonego przez niego [[U-100 (1940)|U-100]] przez [[niszczyciel]] [[HMS Vanoc|HMS "Vanoc"]]. U-100 był pierwszym [[U-Boot]]em wykrytym i zatopionym dzięki zastosowaniu [[radar]]u.
|imię i nazwisko = Joachim Schepke
|imię i nazwisko org =
|pseudonim = Ihrer Majestät bestaussehender Offizier
|rodzaj wojsk = marynarka
|zwycięstwa =
|grafika =
|rozmiar grafiki =
|opis grafiki =
|stopień grafika =
|stopień = ''Kapitänleutnant''
|data urodzenia = [[8 marca]] [[1912]]
|miejsce urodzenia = [[Flensburg]]
|data śmierci = [[17 marca]] [[1941]]
|miejsce śmierci = [[Ocean Atlantycki|Północny Atlantyk]]
|lata służby = 1930−1941
|siły zbrojne = [[Reichsmarine]]<br />[[Kriegsmarine]]
|jednostki =
|stanowiska =
|wojny i bitwy = '''[[II wojna światowa]]''':<br />[[Bitwa o Atlantyk]]
|późniejsza praca =
|odznaczenia =
|commons =
}}
'''Joachim Schepke''' (ur. [[8 marca]] [[1912]] we [[Flensburg]]u, zm. [[17 marca]] [[1941]] na [[Ocean Atlantycki|północnym Atlantyku]]) – niemiecki dowódca [[okręt podwodny|okrętów podwodnychU-Boot]]ów podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], jeden z asów wojny podwodnej. W swojej karierze zatopił 37 statków o łącznej pojemności 155 882 [[Tona rejestrowa brutto|BRT]] i uszkodził 4 dalsze. Zginął po [[taranowanie|staranowaniu]] dowodzonego przez niego [[U-100 (1940)|U-100]] przez [[niszczyciel]] [[HMS Vanoc|HMS "Vanoc"]]. U-100 był pierwszym [[U-Boot]]em wykrytym i zatopionym dzięki zastosowaniu [[radar]]u.
 
W 1930 roku Joachim Schepke wstąpił do szkoły marynarki wojennej w rodzinnym Flensburgu. Po jej ukończeniu służył przez pewien czas na okręcie pancernym [[Lützow (okręt)|"Deutschland"]], by od 1935 roku rozpocząć karierę w U-bootwaffe. Pierwszym okrętem podwodnym, którym dowodził od 1938 roku był szkolny [[U-3 (1935)|U-3]] [[okręty podwodne typu II|typu ''II A'']]. Na nim odniósł swe pierwsze wojenne sukcesy, topiąc do stycznia 1940 roku dwa statki. Od stycznia do kwietnia 1940 roku był dowódcą podobnego [[U-19 (1936)|U-19]] (typ ''II B''), topiąc podczas pięciu patroli bojowych kolejne dziewięć statków. W lutym 1940 roku został odznaczony [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym I klasy]].
=== Zobacz też ===
 
* [[Otto Kretschmer]]
Kolejnym okrętem w karierze Schepkego był [[U-100 (1940)|U-100]] [[okręty podwodne typu VII|typu ''VII B'']]. Na nim odniósł największe sukcesy, już podczas pierwszego patrolu w sierpniu 1940 roku topiąc sześć statków i uszkadzając kolejny. W nocy z 22 na 23 września, podczas ataku na [[konwój HX 72]], zatopił w ciągu czterech godzin siedem statków o pojemności 50 300 BRT. Za ten wyczyn otrzymał [[Krzyż Rycerski]]. Do końca 1940 roku zatopił dalszych 13 jednostek, osiągając łącznie liczbę 37 zatopionych statków o łącznej pojemności 155 882 BRT, co postawiło go w jednym rzędzie z takimi asami wojny podwodnej jak [[Otto Kretschmer]] i [[Günther Prien]]. W grudniu 1940 roku został udekorowany Dębowymi Liśćmi do Krzyża Rycerskiego.
* [[Günther Prien]]
 
Nonszalancki styl bycia i ubierania się przyniósł Schepkemu przydomek ''Ihrer Majestät bestaussehender Offizier'' ("Najlepiej wyglądający oficer Jego Wysokości"). Był popularny w społeczeństwie, jeszcze w 1940 roku opublikował książkę o swojej morskiej karierze, ''U-Boot-Fahrer von heute. Erzählt und gezeichnet von einem U-Boot-Kommandanten''. W lutym 1941 roku przemawiał do tłumów młodych ludzi w Pałacu Sportów w [[Berlin]]ie.
 
Kolejny patrol rozpoczął się 13 marca 1941 roku. 16 marca wieczorem, na południowy wschód od [[Islandia|Islandii]], Schepke dotarł w pobliże wykrytego wcześniej [[konwój HX 122|konwoju HX 122]]. Około 1.30 w nocy 17 marca został wykryty przez dwa brytyjskie [[niszczyciel]]e, {{HMS|Walker|1918|2}} i {{HMS|Vanoc|1917|2}} z 5. Grupy Eskortowej dowodzonej przez komandora [[Donald Macintyre|Donalda Macintyre]]. Uszkodzony U-100 musiał się wynurzyć i podjąć walkę na powierzchni. Wykryty przez operatorów [[radar]]u na "Vanocu", został przez ten okręt staranowany i zatopiony. Joachim Schepke znajdował się wówczas w [[kiosk (część okrętu podwodnego)|kiosku]] i zginął podczas zderzenia. Z całej załogi U-100 uratowano zaledwie sześć osób.
 
Tej samej nocy "Walker" i "Vanoc" zatopiły również [[U-99 (1940)|U-99]] dowodzony przez Kretschmera, biorąc go do niewoli wraz z większością załogi.
 
== Bibliografia ==
* Sławomir Walkowski: ''Zmierzch bogów''. "Militaria XX Wieku". 1 (4)/2005. ISSN 1732-4491.
* {{cytuj stronę| url = http://www.uboat.net/men/schepke.htm| tytuł = Joachim Schepke| data dostępu = 26 października 2008| autor = www.uboat.net| język = en}}
 
== Linki zewnętrzne ==
{{DEFAULTSORT:Schepke, Joachim}}
* {{cytuj stronę| url = http://www.uboat.net/men/schepke.htm| tytuł = Joachim Schepke| data dostępu = 26 października 2008| autor = www.uboat.net| język = en}}
 
{{DEFAULTSORT:Schepke, Joachim}}
[[Kategoria:Dowódcy niemieckich okrętów podwodnych z okresu II wojny światowej]]
[[Kategoria:Niemieccy wojskowi]]