Wersja z 11:49, 18 lut 2011 edytuj Loraine (dyskusja \| edycje) Członkowie Komitetu Arbitrażowego, Redaktorzy, Administratorzy 80 318 edycji nowy		Wersja z 20:42, 18 lut 2011 edytuj anuluj edycję Loraine (dyskusja \| edycje) Członkowie Komitetu Arbitrażowego, Redaktorzy, Administratorzy 80 318 edycji m poprawa linków następna edycja →
Linia 1: {{Święty infobox Linia 35 ⟶ 34: W październiku 1916 [[Świątobliwy Synod Rządzący]] postanowił skierować archimandrytę Piotra do pracy misyjnej w archieparchii amerykańskiej Kościoła. Wyjazd duchownego do Stanów Zjednoczonych nie doszedł jednak do skutku. Archimandryta udał się natomiast jako kapelan na front I wojny światowej, gdzie przebywał do wybuchu rewolucji lutowej. W 1917 udał się do [[Twer]]u, gdzie został przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej. W czasie [[wojna domowa w Rosji\|rosyjskiej wojny domowej]] przez pewien czas przebywał w więzieniu [[Czeka]] jako zakładnik, został jednak uwolniony. 14 lutego 1919 Piotr (Zwieriew) został wyświęcony na biskupa bałachińskiego, wikariusza eparchii niżnonowogrodzkiej. W chirotonii, która miała miejsce w Moskwie, wziął udział patriarcha moskiewski i całej Rusi [[Tichon (patriarcha Moskwy)\|Tichon]]. Hierarcha udał się do Monasteru Pieczerskiego w [[Niżny Nowogród\|Niżnym Nowogrodzie]], gdzie przebywał do maja 1921, gdy został aresztowany pod zarzutem propagowania [[fanatyzm]]u religijnego. Przetrzymywany kolejno w Moskwie i Piotrogrodzie, został zwolniony w styczniu 1922. Został wówczas mianowany biskupem starickim, wikariuszem [[eparchia twerska i kaszyńska\|eparchii twerskiej]]. ''De facto'' spełniał obowiązki jej ordynariusza, w zastępstwie uwięzionego [[Serafin (Aleksandrow)\|Serafina (Aleksandrowa)]]. 31 marca 1922, w czasie [[konfiskata majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (w 1922)\|akcji konfiskaty majątku cerkiewnego]], wezwał duchownych i wiernych do przekazywania cennych przedmiotów na cel walki z głodem na Powołżu, z wyłączeniem utensyliów niezbędnych przy odprawianiu nabożeństw. 24 listopada tego samego roku został ponownie aresztowany i skazany na dwa lata zesłania do [[Turkmenistan]]u. Po odbyciu wyroku biskup Piotr udał się do Moskwy. W lipcu 1925 metropolita kruticki [[Piotr (Polański)]], ''[[locum tenens]]'' Patriarchatu Moskiewskiego, polecił mu udać się do [[Woroneż]]a, gdzie miał wspierać w pracy duszpasterskiej będącego w podeszłym wieku biskupa [[Włodzimierz (Szimkowicz)\|Włodzimierza (Szimkowicza)]]. W styczniu 1926, po jego śmierci, Piotr (Zwieriew) został ordynariuszem [[eparchia woroneska i borysoglebska\|eparchii woroneskiej i zadońskiej]], otrzymał godność arcybiskupią.

Piotr (Zwieriew): Różnice pomiędzy wersjami