Kazimierz Piwarski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
Linia 1:
'''Kazimierz Piwarski''' (ur. [[19 lutego]] [[1903]], zm. [[21 lipca]] [[1968]]) – polski historyk, badacz dziejów nowożytnych i najnowszych, profesor [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]].
 
== Biografia ==
Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (promotorem był prof. [[Wacław Sobieski]]). W 1926 roku uzyskał doktorat, a w 1931 habilitację na UJ. 6 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców w ramach [[Sonderaktion Krakau]] i osadzony w obozie koncentracyjnym [[Sachsenhausen (KL)|Sachsenhausen]] i [[Dachau (KL)|Dachau]] (zwolniony w 1941). W latach 1941-1945 wykładowca tajnego UJ.
 
Od 1947 profesor zwyczajny UJ i [[Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie|WSP]] w Krakowie (w latach 1949-1950 był jej rektorem). Od 1950 roku został przeniesiony na [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza|Uniwersytet Poznański]] ze względów politycznych. W roku 1956 powrócił na UJ, jednocześnie, w latach 1956-1958, będąc dyrektorem [[Instytut Zachodni|Instytutu Zachodniego]] w Poznaniu.

Jego najwybitniejszymi uczniami byli: prof. [[Antoni Czubiński]] i, prof. [[Jerzy Krasuski]] i prof. [[Mieczysław Stański]].
 
Członek [[Polska Akademia Umiejętności|Polskiej Akademii Umiejętności]] od 1945, członek [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]) od 1958 roku. W latach 1962-1966 był wiceprezesem Zarządu Głównego [[Polskie Towarzystwo Historyczne|Polskiego Towarzystwa Historycznego]].
Do 1948 członek [[PPS]], a następnie [[PZPR]].
 
== Publikacje książkowe ==
* ''Hieronim Lubomirski hetman wielki koronny'' (1929),
* ''Między Francją a Austrią. Z dziejów polityki Jana III Sobieskiego'' (1933),