Stanisław Zawadzki (1900–1984): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, kat. |
Merytoryczne |
||
Linia 3:
'''Stanisław Zawadzki''' (ur. [[27 października]] [[1900]] w [[Wielgolas (powiat miński)|Wielgolesie]] w [[powiat miński|powiecie mińskim]], zm. [[5 grudnia]] [[1984]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[generał brygady]] [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], działacz państwowy, [[poseł]] na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] PRL [[Posłowie II kadencji 1957-1961|II kadencji]].
W latach 1920-1922 odbył zasadniczą służbę wojskową w [[55 Poznański Pułk Piechoty|55 Poznańskim Pułku Piechoty]]. Od 1925 roku był członkiem [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]]. W 1935 roku ukończył w [[Moskwa|Moskwie]] [[Komunistyczny Uniwersytet Mniejszości Narodowych im. Juliana Marchlewskiego|Komunistyczny Uniwersytet Mniejszości Narodowych Zachodu]]. W tym samym roku w Polsce został skazany na cztery lata więzienia
Po [[Agresja ZSRR na Polskę 1939|agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku]] został wywieziony do miejscowości [[Fergana]], gdzie pracował w charakterze ekspedytora. W 1943 roku został członkiem [[Związek Patriotów Polskich|Związku Patriotów Polskich]].
Od 1948 roku był poza wojskiem. Pełnił funkcję [[I sekretarze Komitetu Warszawskiego PPR|I sekretarza Komitetu Warszawskiego]] [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], później [[I sekretarze Komitetu Warszawskiego PZPR|I sekretarza Komitetu Warszawskiego]] [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] (do 1950), następnie był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Administracji Publicznej (w 1950) i w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej (do 1956). Od listopada 1952 roku do marca 1956 roku był kierownikiem tego ministerstwa, a od marca 1956 roku do czerwca 1960 roku ministrem pracy i opieki społecznej. Był bezpartyjnym posłem na Sejm [[PRL]] II kadencji (1957-1961).▼
W okresie od czerwca 1943 roku do 7 grudnia 1949 roku pełnił służbę w Wojsku Polskim zajmując kolejno stanowiska: inspektora, a później szefa Oddziału Personalnego Wydziału Oświatowego [[1 Warszawska Dywizja Piechoty|1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]], szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki (od lutego 1944 roku), szefa Oddziału Personalnego [[Polski Sztab Partyzancki|Polskiego Sztabu Partyzanckiego]], zastępcy szefa Oddziału Personalnego WP, szefa Oddziału Personalnego WP (lipiec 1945 roku), szefa Departamentu Personalnego [[Ministerstwo Obrony Narodowej|MON]] (od lipca 1945 roku).
14 grudnia 1945 roku został mianowany generałem brygady. 5 października 1948 roku został przeniesiony w stan nieczynny, a 7 grudnia 1949 roku do [[Rezerwa|rezerwy]].
▲
Zmarł 5 grudnia 1984 roku w Warszawie. Pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]].
| |||