Tu-104: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
zdjęcie
m poprawa linków, drobne redakcyjne
Linia 61:
|przestrzeń ładunkowa =
|wyposażenie dodatkowe =
|użytkownicy = [[Związek RadzieckiSocjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], [[Czechosłowacja]]
|rzuty =
|commons = Category:
Linia 67:
 
[[Plik:Aeroflot Tupolev Tu-104B at Arlanda, July 1968.jpg|thumb|300px|Tu-104 lądujący na lotnisku [[Port lotniczy Sztokholm-Arlanda|Arlanda]] z wykorzystaniem spadochronu hamującego]]
'''Tu-104''' ([[język rosyjski{{lang|ros.]]ru}} '''Ту-104''' ) – pierwszy [[Związek RadzieckiSocjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] samolot pasażerski z napędem [[Silnik turboodrzutowy|turboodrzutowym]] zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym [[Tupolew]]a, produkowany w latach [[1956]]-[[1961]]. Wykorzystywany w barwach [[ZSRR|radzieckiego]] [[Aerofłot]]u i [[Czechosłowacja|czechosłowackich]] [[CzechČeské Airlinesaerolinie|ČSA]]. Łącznie wybudowano około dwustu samolotów tego typu. Czwarty turboodrzutowy samolot pasażerski w świecie po [[De Havilland Comet|Komecie]], [[Avro Canada C-102 Jetliner|Avro Canad C-102]] i [[Sud Aviation Caravelle|Caravelle]].
== Historia ==
Konstrukcja samolotu oparta była o rozwiązania wykorzystywane w wojskowym samolocie [[Tu-16]], który charakteryzował się bardzo dobrymi właściwościami, niezawodną konstrukcją i wykorzystywany jest do dnia dzisiejszego. Doświadczenia zdobyte przy budowie i użytkowaniu bombowca pozwoliły w [[1954]] roku przystąpić do projektowania samolotu pasażerskiego pierwotnie przeznaczonego do przewozu 50 pasażerów. [[17 czerwca]] [[1955]] roku nowa maszyna wzbiła się po raz pierwszy w powietrze a w połowie maja następnego roku weszła na wyposażenie Aerofłotu. [[15 września]] [[1956]] roku samolot odbył pierwszy rejsowy lot z [[Moskwa|Moskwy]] do [[Irkuck]]a a [[12 października]] samolot odbył pierwszy międzynarodowy lot z Moskwy do [[Praga|Pragi]] i był to pierwszy lot samolotu z napędem turboodrzutowym na linii międzynarodowej. Na Tu-104 ustanowiono 26 rekordów świata samolotów pasażerskich w prędkości i udźwigu. Maszyna była wykorzystywana w przewozach pasażerskich do końca lat 70. ubiegłego wieku.
== Konstrukcja ==
Ty-104 był dwusilnikowym, wolnonośnym [[dolnopłat]]em o całkowicie metalowej konstrukcji. Półskorupowy kadłub o kołowym przekroju mieszczący hermetyzowaną kabinę składającą się z części pasażerskiej i załogowej. Załogę tworzyło dwóch pilotów, nawigator, mechanik pokładowy, radiotelegrafista i trzy stewardesy do obsługi pasażerów. Skrzydło skośne (35° na krawędzi natarcia) wyposażone w [[LotkaLotki (lotnictwo)|lotki]] i [[KlapaKlapy (lotnictwo)|klapy szczelinowe]]. Na górnej powierzchni płatów zamontowano grzebienie aerodynamiczne zapobiegające odginaniu się strug przepływającego powietrza w kierunku końcówek skrzydeł i wymuszające równoległy opływ na całej powierzchni płata. Usterzenie klasyczne, wolnonośne ze statecznikami o konstrukcji dźwigarowej. Krawędzie natarcia skrzydeł i stateczników zaopatrzone w instalacje przeciwoblodzeniową, stateczniki w elektryczną a skrzydła gorącym powietrzem doprowadzanym tam ze sprężarki silników. Chowane podwozie, przednie dwukołowe do wnęki w kadłubie, główne, dwa zespoły po cztery koła do gondoli w skrzydłach. Napęd samolotu stanowiły dwa silniki turboodrzutowe RD-3M-500 będące cywilną wersją wojskowych AM-3. Zbiorniki paliwa rozmieszczone w skrzydłach. Na bazie Tu-104 opracowano prototypy wojskowych samolotów: [[Tu-107]] i czterosilnikowego [[Tu-110]].
 
== Wersje ==