Organami prasowymi tej organizacji były: ''Nowy Dzień'' i ''Głos Wolny Wolność Ubezpieczający''.
W marcu [[1945]] dwóch przywódców ZD: Eugeniusz Czarnowski i [[Stanisław Michałowski]] zostało aresztowanych przez [[NKWD]] i sądzonych w [[proces szesnastu|procesie szesnastu]].
We wrześniu [[1945]] większość członków ZD wstąpiła do [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwa Demokratycznego]].
Odrodzone jako stowarzyszenie 16.03.2011 roku na zebraniu założycielskim we Wrocławiu. Przewodnictwo w demokratycznych wyborach objął były sekretarz generalny SD [[Lesław Lech]]. Zjednoczenie Demokratyczne ponownie powołali do życia byli i teraźniejsi członkowie Stronnictwa Demokratycznego , którzy nie popierali i nie popierają idei rządzenia partią SD przez Pawła Piskorskiego. Warto dodać, iż to własnie Zjednoczenie Demokratyczne tworzyło szeregi SD wzmacniając je w latach 1944-1945 o ludzi inteligencji związanej z przedwojenną Polską. 16.03.2011 Zjednoczenie Demokratyczne ponownie zjednoczyło swoje siły wyprowadzając z szeregów SD sztandar, chroniąc go przed liberalnym kierunkiem SD oraz wątpliwymi wartościami jakie promuje się w latach 2009-2011 w Stronnictwie Demokratycznym. Zebranie przebiegało zgodnie z ustalonym porządkiem obrad pod bacznym okiem prawników. Decyzje członków założycieli były jasne i jednogłośne. Goście, kórzy przyjechali z Polski jako obserwatorzy z aprobatą przyłączyli się do grupy założycielskiej, odradzającej niejako Zjednoczenie Demokratyczne nie tylko we Wrocławiu i w całej Polsce ale także po za granicami kraju gdyż taką możliwość Zjednoczenie Demokratyczne ma.
