Ferdinand Verbiest: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 83.30.2.135 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to MalarzBOT.
Linia 23:
Jego urządzenie działało na zasadzie niewielkiej i prostej [[turbina parowa|turbiny parowej]]. Składało się z drewnianej ramy (podwozia) długości ok. 60 cm, ustawionego na nim metalowego kociołka, napełnionego wodą, umieszczonego nad paleniskiem. Kociołek posiadał wysunięty ustnik, z którego wydobywający się strumień pary napędzał – poziomo ustawione nad tylną osią – koło zębate. Koło za pośrednictwem prostej przekładni przenosiło napęd na oś tylnego koła. Do ramy doczepiono z przodu piąte koło, które pozwalało na kierowanie modelem. Podobno owe urządzenie mogło jeździć przez około godzinę.
 
Verbiest nazwał wymyśloną przez siebie konstrukcję "gorejący wiatr" i opisał w pracy ''Astronomia Europea'', wydanej po chińsku a potem w 1687 r. po łacinie. Model tego pojazdu zrekonstruował w 1775 r. fizyk i mechanik [[Johann Lorenz Boeckmann]], który zajmował się między innymi [[telegraf optyczny|telegrafami optycznymi]]. Rekonstrukcję pojazdu Verbiesta wystawiono w 1860 r. w muzeum w [[Karlsruhe]]. W książkach autorstwa AAleksandra Mariana Rostockiego przedstawiono rysunek tego pojazdu wykonany przez Bohdana Wróblewskiego.
 
Co prawda ''Kronika Techniki'' (wydanie polskie 1992 r.) podaje, że Verbiest jeździł swoim pojazdem po ulicach Pekina. Wynikałoby z tego, że zbudował nie tylko model miniaturowy, ale i normalnej wielkości wehikuł parowy. Porównaj też artykuł: [[historia motoryzacji]].