Cezary Jellenta: Różnice pomiędzy wersjami

'''Cezary Jellenta''' (ur. [[13 kwietnia]] [[1861]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[1 września]] [[1935]] w [[Otwock]]u) – pisarz i krytyk literacki i artystyczny; pisywał pod pseudonimami: ''Ary'', ''Euzebiusz'', '' Florestan'', '' Orestes'', ''Orpion'', ''Robon Dion'', ''Jan Zarycz'', ''Alastor'', ''C.J.''

 

Urodził się jako '''Napoleon Hirszband'''<ref>nazwisko zmienił urzędowo w późniejszym czasie; jego potomkowie noszą już nazwisko Jellenta</ref> w rodzinie urzędnika bankowego Hermana Hirszbanda. Kształcił się w II Gimnazjum w Warszawie (do [[1880]]), na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] na wydziale prawnym (do [[1884]]), a następnie w [[Monachium]], gdzie studiował [[filozofia|filozofię]]. Literaturę zawodowo rozpoczął uprawiać około roku 1880, współpracując z pismami "Prawda" i "Ateneum". Karierę adwokacką, rozpoczętą w [[1885]], porzucił około [[1888]], wrócił do niej w [[1893]], ale po [[1905]] pozostawał adwokatem już tylko formalnie, pochłonięty publicystyką i pisarstwem. Związany z radykalną inteligencją, rzecznik [[Literatura polska - Młoda Polska|literatury Młodej Polski]]. Redagując w latach [[1903]]-[[1906]] "Ateneum" współpracował m.in. z [[Wacław Nałkowski|Wacławem Nałkowskim]], z filologiem i orientalistą [[Ignacy Redliński|Ignacym Redlińskim]], z pisarzem i satyrykiem [[Adolf Nowaczyński|Adolfem Nowaczyńskim]]; drukował [[Kazimierz Przerwa-Tetmajer|Tetmajera]], [[Tadeusz Miciński|Micińskiego]], [[Jerzy Żuławski|Żuławskiego]], przekłady [[Anton Czechow|Czechowa]], [[Herbert George Wells|Wellsa]] i innych.

 

 

Napisał m.in.: "Byrona w urywkach"; przekład "Italien" [[Heinrich Heine|Heinego]] w wyborze pism Heinego (1889); "Studia i szkice filozoficzne" (1891); "W przesileniu - wykrawki z życia" (1894); "Wszechpoemat i najnowsze jego dzieje" (1894); "Eusapjada"; "Forpoczty" (wraz z Wacławem Nałkowskim i [[Maria Komornicka|Marią Komornicką]], 1895); "Galeria ostatnich dni" (1897); "Nurty-ogniwa dramatyczne" (1896, 1891); "Juliusz Słowacki dzisiaj" (1900); "Cyprian Norwid" (1909); "Wiatraki Don Chichota. Pamiętnik-scenariusz" (opis podróży po Europie, 1933); nowele, powieści (cykl "Krwawe lilie" 1924-1929), pamiętnik z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] "Wielki zmierzch" (1924), a także ostatnia książka Jellenty – wydane w 1935 "Sosny otwockie – obraz miasta uzdrowiska" (reprint w roku 2000, w 65. rocznicę śmierci).

* [[S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1898)]], t.7

* "Gazeta Otwocka" (luty 2001)

* [[Polski Słownik Biograficzny]]

 

[[Kategoria:Na podstawie encyklopedii Orgelbranda]]

[[Kategoria:Polscy pisarze]]

[[Kategoria:Urodzeni w 1861]]

[[Kategoria:Zmarli w 1935]]