Wiesław Domasłowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m HotCat: Usunięto kategorię "Konserwacja i ochrona zabytków"; Szybkie dodanie kategorii "Polscy konserwatorzy zabytków", WP:SK
m poprawa linków
Linia 1:
'''Wiesław Jerzy Domasłowski''' (ur. [[3 czerwca]] [[1926]] r. w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski [[chemia|chemik]] i [[konserwacja zabytków|konserwator zabytków]], profesor [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika|UMK]] w [[Toruń|Toruniu]].
 
Syn Feliksa Domasłowskiego, urzędnika [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]] i Stanisławy z d. Katner. Dzieciństwo spędził w Warszawie. W 1938 r. , w związku z zatrudnieniem ojca jako urzędnika w [[Wolne Miasto Gdańsk|Komisariacie Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku]] rodzina przeprowadziła się do [[Orłowo (dzielnica GdyniGdynia)|Gdyni Orłowa]]. Okres [[okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|okupacji niemieckiej]] spędził w Warszawie, w [[1942]] r. został wysłany na [[roboty przymusowe]] do [[III Rzesza|Niemiec]]. Brat Lech Domasłowski (ur. 1924) zginął podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] w [[1944]] jako żołnierz [[Armia Krajowa|AK]] ([[batalion Zośka]]). Rodzice również zostali wysłani na roboty przymusowe do Niemiec. Po powrocie do kraju w [[1945]] r. zamieszkał z rodziną ponownie w [[Gdynia|Gdyni]], gdzie ukończył [[Jezuici|gimnazjum i liceum OO. Jezuitów]] w Orłowie.
 
W latach [[1947]]-[[1952]] studiował chemię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, pracę magisterską pisał pod kierunkiem prof. dr. Witolda Zacharewicza. Z UMK związał całą drogę naukową. Rozprawę doktorską ''Badania nad technologią materiałów do kitowania i rekonstrukcji kamiennych rzeźb i detali architektonicznych'' obronił [[1964]] (promotor prof. dr Ernest Pischinger), przewód habilitacyjny ukończył [[1967]] (rozprawa ''Badania nad strukturalnym wzmacnianiem kamieni roztworami żywic epoksydowych''), tytuł [[profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]] zyskał [[1975]], a [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]] w [[1989]] r.