Wersja z 01:49, 19 lut 2006 edytuj Daczor (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1224 edycje Nie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 09:40, 19 lut 2006 edytuj anuluj edycję Wulfstan (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 17 461 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 6: Obóz składał się z kilku drewnianych baraków, z których przeznaczono dla więźniów. Jedynie barak administracyjny był murowany. Całość ogrodzona była podwójnym drutem kolczastym pod napięciem, a przestrzeń między drutami wynosiła 1,5 metra i była wysypana piaskiem. Teren obozu oświetlało dziesięć reflektorów, a w czterech rogach stały wieże wartownicze. Niemcy więzili tu ludzi z państw walczących z Rzeszą. Ilość więźniow określa się na maksymalnie 1374 osób. Obóz został założony w celu zabezpieczenia pracowników dla pobliskich zakładów zbrojeniowych (obecnie ZUT Zgoda SA). Więźniowie zatrudnieni byli przez firmę Berghütte. Warunki życiowe nie odbiegały od panujacych w innych podobozach. Więźniowie chorzy i niezdolni do pracy kierowni byli do obozu macierzystego. Opuszczony przez niemcow obóz został [[23 stycznia]] [[1945]] zęjety przez [[Armia Czerwona\|Armię Czerwoną]]. == Obóz po wojnie ==▼ Po wyzwoleniu został on przekształcony na obóz dla obywateli polskich pochodzących ze [[Śląsk\|Śląska]] oskarżanych m. innymi o podpisanie [[volkslista\|volkslisty]] lub o "niechęć do komunistycznej władzy". W lutym [[1945]] skierowano do obozu pierwsze osoby zatrzymane przez funkcjonariuszy urzędów bezpieczeństwa, [[Milicja Obywatelska (PRL)\|milicji]] oraz [[NKWD]]. W początkowym okresie obozem kierowały dwie osoby przybyłe na [[Górny Śląsk]] z [[Województwo lubelskie\|województwa lubelskiego]]: [[Aleksy Krut]] oraz [[Salomon Morel]]. Od czerwca [[1945]] obozem kierował samodzielnie Salomon Morel. Wśród więźniów obozu większość stanowili Ślązacy oraz obywatele [[III Rzesza\|III Rzeszy]] ale znaleźli się tam również Polacy nie ze Śląska oraz co najmniej 38 obcokrajowców. Do obozu kierowano na podstawie decyzji władz bezpieczeństwa.▼ == Warunki życiowe i represje == Linia 19 ⟶ 15: Na przełomie października i listopada 1945 wizytowała obóz komisja, która zwolniła prawie wszystkich więźniów. Musieli przedtem podpisać zobowiązanie, że pod groźbą kary więzienia nie będą z nikim rozmawiać o tym, co się działo w obozie. Ostatecznie obóz przestał funkcjonować w listopadzie 1945. Przeszło przez niego blisko 6 tys. osób, z których niemal 1/3 nie przeżyła pobytu. [[IPN]] ustalił liczbę zmarłych w obozie na 1855 osób. ▲== Obóz po wojnie == ▲Po wyzwoleniu został on przekształcony na obóz dla obywateli polskich pochodzących ze [[Śląsk\|Śląska]] oskarżanych m. innymi o podpisanie [[volkslista\|volkslisty]] lub o "niechęć do komunistycznej władzy". W lutym [[1945]] skierowano do obozu pierwsze osoby zatrzymane przez funkcjonariuszy urzędów bezpieczeństwa, [[Milicja Obywatelska (PRL)\|milicji]] oraz [[NKWD]]. W początkowym okresie obozem kierowały dwie osoby przybyłe na [[Górny Śląsk]] z [[Województwo lubelskie\|województwa lubelskiego]]: [[Aleksy Krut]] oraz [[Salomon Morel]]. Od czerwca [[1945]] obozem kierował samodzielnie Salomon Morel. Wśród więźniów obozu większość stanowili Ślązacy oraz obywatele [[III Rzesza\|III Rzeszy]] ale znaleźli się tam również Polacy nie ze Śląska oraz co najmniej 38 obcokrajowców. Do obozu kierowano na podstawie decyzji władz bezpieczeństwa. ==Zobacz też==

KL Eintrachthütte: Różnice pomiędzy wersjami