Rudaki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3:
'''Rudaki''', właśc. Abu Abdullah Dżafar ben Muhammad (ur. [[857]], zm. ok. [[941]]) – [[liryka|poeta]] [[Historia Iranu|perski]], uważany za największego twórcę perskojęzycznego swoich czasów. Rudaki uważany jest także za klasyka [[literatura tadżycka|literatury tadżyckiej]].
 
Pochodził z miejscowości Pandżrud (lubrodziny Pandż Rudchłopskiej<ref name="gafurow">Gafurow B., ''Dzieje i kultura ludów Azji Centralnej'', Warszawa 1978, s. 398.</ref> z miejscowości Pandżrud (lub Pandż Rud<ref name="gafurow" />) w obecnym [[Pandżakent|Pandżakencie]] ([[Tadżykistan]]). Długie lata był nadwornym poetą [[Samanidzi|samanidzkiego]] emira [[Nasr II Ibn Ahmad|Nasra]] (panującego w latach [[914]]-[[943]]), władcy [[Chorasan]]u i [[Transoksania|Transoksanii]]. Siedziba dworu znajdowała się w [[Buchara|Bucharze]] ([[Uzbekistan]]). Pod koniec życia został jednak wydalony z dworu i ostatnie lata spędził biednie w swej rodzinnej miejscowości.
 
Z całej twórczości Rudakiego, podobno bardzo obfitej, do naszych czasów zachowało się zaledwie 1800 linijek, stanowiących w głównej mierze mniejsze lub większe fragmenty innych utworów. Są to [[kasyda|kasydy]], [[rubajat]]y, [[gazel]]e, [[masnawi]]. Styl, utworzony przez Rudakiego i jego współczesnych, panował w poezji perskiej do połowy [[XI wiek|XI w.]]