Wiązanie jonowe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji nr 26015517 autora 95.49.178.103
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Wiązanie jonowe''' (inaczej elektrowalencyjne, heteropolarne lub biegunowe) jest to rodzaj [[wiązanie chemiczne|wiązania chemicznego]]., Istotąktórego tego wiązaniaistotą jest elektrostatyczne oddziaływanie między [[jon]]ami o różnoimiennych ładunkach.
 
Wiązanie to powstaje najczęściej między metalem a niemetalem. Różnica elektroujemności w [[Skala Paulinga|skali Paulinga]] jest większa lub równa 1,7. Największy udział tego rodzaju wiązania można zaobserwować w związkach [[litowce|litowców]] z [[fluorowce|fluorowcami]]. Teoretycznie najsilniejszym wiązaniem jonowym charakteryzuje się fluorek fransu - FrF, gdyż posiada największą różnicę elektroujemności.
 
Związki, w których ono występuje, są zdolne do [[dysocjacja elektrolityczna|dysocjacji elektrolitycznej]], tzn. do rozpadu na wolne jony. Stopy i roztwory [[związek chemiczny|związków chemicznych]], w których występuje wiązanie jonowe są [[elektrolit]]ami, tzn. są zdolne do przewodzenia [[prąd elektryczny|prądu elektrycznego]].
Linia 7:
W kryształach substancji jonowych, nośniki ładunku (jony) są "więźniami" sieci krystalicznej. W stopionych lub rozpuszczonych kryształach jony są z niej uwolnione i są zdolne przewodzić prąd elektryczny. Trzeba pamiętać, że pojedyncze cząsteczki jonowe występują tylko w stanie gazowym.
 
Z formalnego punktu widzenia przyjmuje się, że wiązania jonowe występują między atomami, których różnica elektroujemności jest nie mniejsza niż 1.7 w [[skala Paulinga|skali Paulinga]]. W rzeczywistości jednak nie istnieją czyste wiązania jonowe i każde z nich ma też pewne cechy [[wiązanie kowalencyjne|kowalencyjnego]], co powoduje, że granica między tymi dwoma rodzajami wiązań jest bardzo płynna.
 
W chemii kwantowej przyjmuje się, że wiązanie jonowe ma miejsce wtedy, gdy teoretycznie obliczona energia [[orbital]]i molekularnych, przy założeniu, że wiązanie ma jednak charakter kowalencyjny, jest większa od [[potencjał jonizacyjny|potencjału jonizacyjnego]] atomu, który jest donorem (dostarczycielem) elektronu dla drugiego atomu. Obliczenia teoretyczne energii takich hipotetycznych orbitali są jednak wysoce dyskusyjne.