Teofil Bromboszcz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne redakcyjne, porządki, +LZ
m →‎Biskup pomocniczy katowicki: poprawa linków wewnętrznych
Linia 89:
24 marca 1934 papież Pius XI mianował go [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] diecezji katowickiej (wedle ówczesnego nazewnictwa [[biskup sufragan|biskupem sufraganem]]) oraz [[biskup tytularny|biskupem tytularnym]] Kandyby (w [[Anatolia|Azji Mniejszej]]). [[sakra|Sakrę biskupią]] otrzymał 3 czerwca 1934 z rąk bpa Stanisława Adamskiego przy współudziale [[katoliccy biskupi polowi Wojska Polskiego|biskupa polowego]] [[Józef Gawlina|Józefa Gawliny]] oraz [[biskupi częstochowscy|biskupa diecezjalnego częstochowskiego]] [[Teodor Kubina|Teodora Kubiny]] w kościele parafialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach, gdzie jako biskup pozostał nadal także proboszczem. W [[herb biskupi|herbie biskupim]] umieścił głowę św. [[Jan Chrzciciel|Jana Chrzciciela]], znajdującą się również w [[herb Mysłowic|herbie Mysłowic]].
 
14 kwietnia 1934 otrzymał funkcję delegata biskupiego dla Związku [[Caritas (organizacja)|Caritas]]. 30 grudnia 1934 został prepozytem Kapituły Katedralnej. 1 stycznia 1935 podjął ponownie zadania wikariusza generalnego diecezji katowickiej. W związku z ciężką chorobą biskupa Adamskiego w okresie od marca do lipca 1935 samodzielnie zarządzał diecezją. 30 stycznia 1936 zrezygnował z kierowania parafią mysłowicką, gdzie jego następcą został ksiądz [[Józef Matuszek (1890-1983)|Józef Matuszek]]<ref>J. Kiedos, ''Józef Matuszek – wspomnienie pośmiertne'', Wiadomości Diecezjalne 1984/77, s. 319.</ref>. Wtedy też przeprowadził się z probostwa mysłowickiego do nowego gmachu kurii biskupiej w Katowicach. Od końca 1935 zmagał się z [[białaczka|białaczką]], utrzymując jednak ciągle aktywność duszpasterską.
 
Czynnie wspierał pracę Akcji Katolickiej oraz [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]]. W okresie [[Wielki kryzys|wielkiego kryzysu gospodarczego]] przeznaczał fundusze zebrane na budowę katedry na cele charytatywne. Poświęcił kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach (28 października 1934), konsekrował kościoły św. Antoniego w Dąbrówce Małej (4 listopada 1934) oraz św. Michała Archanioła w Goleszowie (12 maja 1935). Udzielił święceń kapłańskich przyszłym biskupom [[Wilhelm Pluta|Wilhelmowi Plucie]] (24 czerwca 1934) i [[Paweł Latusek|Pawłowi Latuskowi]] (30 czerwca 1935).
 
Zmarł w wyniku choroby nowotworowej 12 stycznia 1937. Jego pogrzeb odbył się 15 stycznia 1937 w [[Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|prokatedrze św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]]. Tam także został pochowany. Po jego śmierci do kurii biskupiej w Katowicach napłynęło 157 telegramów kondolencyjnych<ref>J. Bańka, ''Biskup Teofil Bromboszcz...'', s. 309.</ref>.