Sztuka Pierre'a Beaumarchais'go została napisana w 1781] roku. Pod koniec września Beaumarchais odczytał ją po raz pierwszy aktorom ''Comédie Française''. Utwór spotkał się z krytyką króla [[Ludwik XVI Burbon|Ludwika XVI]] i w efekcie został objęty zakazem publicznego wykonania. Czytany w prywatnych domach i jednocześnie obejmowany kolejnymi ograniczeniami budził spore zainteresowanie publiczności. Określany jako "niemoralny", tak naprawdę był krytyką feudalizmu i arystokracji. Nie mógł się spotkać z przychylnością władców. W końcu premiera sztuki odbyła się 27 kwietnia 1784 roku w [[Paryż|paryskiej]] ''Comédie Française''. Sensacyjna sława utworu dotarła do [[Wiedeń|Wiednia]]. Zespół Emanuela Schikanedera miał wystąpić ze spektaklem 3 lutego 1785 roku, ale cesarz [[Józef II Habsburg|Józef II]] zakazał wystawienia sztuki, chociaż zgodził się na opublikowanie drukiem jej przekładu na język niemiecki. Mozart zainteresował się sztuką (w tym czasie poszukiwał libretta do kolejnej opery). Najprawdopodobniej zafascynowały go wyraziście nakreślone postacie bohaterów o indywidualnych cechach i wiarygodnych relacjach. Napisanie libretta Mozart zaproponował nadwornemu dramaturgowi cesarza Józefa - Lorenzo da Ponte. Cesarz zgodził się na przygotowanie opery pod warunkiem oczyszczenia tekstu z akcentów politycznych. Mozart rozpoczął pracę nad operą w połowie października 1785 roku. Pod koniec listopada partytura była prawie ukończona. Jednak wpis do rejestru nosi datę 29 kwietnia 1786 (w tym czasie Mozart skomponował m.in. Sonatę na skrzypce i fortepian i Koncerty fortepianowe: KV 481, KV 482, KV 488, KV 491; Rondo KV 485). Premiera opery odbyła się w wiedeńskim Hofburgtheater 1 maja 1786 roku. Nie był to koniec problemów. Po trzecim przedstawieniu cesarz wydał zakaz bisowania [[ansambl]]i. Po sukcesie w Wiedniu opera została wystawiona w grudniu, jeszcze w tym samym roku w [[Praga|Pradze]], co zapoczątkowało popularność kompozytora wśród praskiej publiczności.
