Bitwa pod Prochorowką: Różnice pomiędzy wersjami

|straty1 = 522 żołnierzy (97 zabitych lub zaginionych)<br />150 czołgów zniszczonych albolub uszkodzonych

|straty2 = ok. 5500 żołnierzy<br />400 czołgów zniszczonych albolub uszkodzonych

'''Bitwa pod Prochorowką''' – największa bitwa pancerna z serii wielu rozegranych na tzw. [[Bitwa na Łuku Kurskim|łuku kurskim]] między III Rzeszą a ZSRR; uznawana zarazem za największą bitwę pancerną w historii. 12 lipca 1943 roku w rejonie [[Prochorowka|Prochorowki]] doszło do wielkiego starcia nacierającego [[II Korpus Pancerny SS|II Korpusu Pancernego SS]] z kontratakującą radziecką [[5 Armia Pancerna Gwardii(ZSRR)|5 Armią Pancerną Gwardii]]. Po obu stronach brało udział w walce ponad 1200 [[czołg]]ów i [[Działo samobieżne|dział samobieżnych]].

Bitwa rozpoczęła się rano 12 lipca 1943. Brały w niej udział wszystkie rodzaje wojsk lądowych ([[piechota]], [[artyleria]], [[wojska pancerne]]) i [[lotnictwo]]. Niemcy atakowali z kierunku Biełgorodu na Obojan, gdyż [[Erich von Manstein|von Manstein]] zauważył tam dogodną pozycję do oskrzydlenia Rosjan. Walka przyjęła postać serii pojedynczych starć i potyczek. Mimo początkowej przewagi, jaką dawało Niemcom posiadanie czołgów [[PzKpfw VI Tiger|Tiger]], inicjatywę zyskiwały wojska radzieckie. W nocy z 12 na 13 lipca wojska niemieckie i radzieckie wycofały się celem reorganizacji. Próbę zdobycia Prochorowki i okolic podejmowano jeszcze kilka razy, lecz bez skutku. Mimo że 5 Armia Pancerna Gwardii została dosłownie zmiażdżona 15 lipca dowództwo [[Grupa Armii Południe|Grupy Armii "Południe"]] rozkazało zaniechać walk (rozkaz został wydany, ponieważ Hitler nakazał wysłanie II Korpusu Pancernego SS do [[Włochy|Włoch]]).