Słowo Polskie (Lwów): Różnice pomiędzy wersjami

Głównym wydawcą tego czasopisma był inżynier, nafciarz i przemysłowiec [[Wacław Wolski (inżynier)|Wacław Wolski]] (od [[1863]] do [[1922]] r.). Był znanym nie tylko z finansowania ''Słowa Polskiego'', ale ceniono go za patriotyzm. W [[1918]] roku brał czynny udział w obronie Lwowa. Żona Wacława – [[Maryla Wolska]] z [[Młodniccy|Młodnickich]] pochodziła z rodziny o tradycjach patriotycznych. Często drukowała swoje wiersze w tym czasopiśmie, podpisując się "D-mol". Ich córka [[Beata Obertyńska|Beta Wolska po mężu Obertyńska]] również często drukowała wiersze w czasopiśmie ojca. Redaktorem Naczelnym ''Słowa Polskiego'' we Lwowie był wtedy [[Zygmunt Wasilewski]] (od 18651902 do 19321915 r.), który zrezygnował z funkcji naczelnego w ''Głosie''. On to spowodował, że ze ''Słowem'' liczono się powszechnie. Jego artykuły wstępne podpisywane ''Digamma'' poruszały sprawy naczelne i najważniejsze, a nie regionalne. Wykształcił on takich dziennikarzy jak; [[Tadeusz Opioła|Tadeusza Opiołę]], [[Hieronim Wierzyński|Hieronima Wierzyńskiego]],[[Witold Trand|Witolda Tranda]] i [[Jerzy Bandrowski|Jerzego Bandrowskiego]].

Ukazywały się tu artykuły m.in.; [[Jan Kasprowicz|Jana Kasprowicza]] w dziale literackim, [[Kornel Makuszyński|Kornela Makuszyńskiego]] i [[Jan Zahradnik|Jana Zahradnika]] w dziale plastyki i teatru, [[Zygmunt Janiszewski|Zygmunta Janiszewskiego]] – jednego z pierwszych dziennikarzy sportowych w Polsce, wspomaganego stałymi współpracownikami,a wśród nich m.in. [[Władysław Reymont]], [[Henryk Sienkiewicz]], [[Kazimierz Przerwa-Tetmajer|Kazimierz Tetmajer]], [[Leopold Staff]], [[Jerzy Żuławski]], [[Adam Grzymała-Siedlecki]], [[Maryla Wolska]], [[Gabriela Zapolska]]. Codzienne satyryczne wiersze zamieszczał tu Jan Zahradnik. W 1921 r. redaktorem naczelnym był [[Wacław Mejbaun]], a w 1923 [[Stanisław Grabski]], a tuż przed przewrotem majowym [[Roman Kordys]] (1896-1934), a wydawcą [[Władysław Kucharski]]. Po wyborach do Sejmu, Słowo przerwało działalność. Po [[Przewrót majowy|przewrocie majowym]] w [[1926]] r. i aresztowaniu członków [[Stronnictwo Narodowe (1928-1947)|SN]] przez J. Piłsudskiego, redaktorem naczelnym zostaje [[Wilhelm Antoni Skrzyczyński]] i ''Słowo'' zmienia swój profil zaczynając popierać [[sanacja|sanację]].

W czasie okupacji tygodnik ''"Słowo Polskie"'' jako prasa konspiracyjna był wydawany nieprzerwanie aż do sierpnia [[1946]]. Następnie po [[Wysiedlenie Polaków ze Lwowa|przymusowych wywózkach ludności polskiej ze [[Lwów|Lwowa]] zaczął ukazywać się we [[Wrocław]]iu.