Dou Xian: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 11:
Był bratem cesarzowej Zhangde, żony cesarza [[Han Zhangdi|Zhanga]]<ref>{{cytuj książkę| autor = B. J. Mansvelt-Beck| tytuł = The treatises of later Han: their author, sources, contents, and place in Chinese historiography| miejsce = Leiden| rok = 1990| wydawca = BRILL| isbn = 9789004088955| strony = 158}}</ref>. Dzięki protekcji siostry zrobił karierę na dworze, zostając dowódcą gwardii pałacowej, doradcą cesarza i ostatecznie głównodowodzącym armii<ref>{{cytuj książkę| autor = Barbara Bennett Peterson| tytuł = Notable women of China: Shang dynasty to the early twentieth century| miejsce = Armonk, New York| rok = 2000| wydawca = M.E. SHARPE| isbn = 9780765605047| strony = 105}}</ref>. Po śmierci cesarza w 88 roku objął regencję w imieniu małoletniego następcy tronu<ref>{{cytuj książkę| autor = John Stewart Bowman| tytuł = Columbia chronologies of Asian history and culture| miejsce = New York| rok = 2000| wydawca = Columbia University Press| isbn = 9780231110044| strony = 14}}</ref>.
W latach 88-89 przeprowadził skuteczną kampanię militarną przeciwko [[Xiongnu]], docierając w okolice dzisiejszego [[Ułan Bator]]<ref>{{cytuj książkę| autor = Nicola Di Cosmo| tytuł = Military culture in imperial China| miejsce = Cambridge, Massachusetts| rok = 2009| wydawca = Harvard University Press| isbn = 9780674031098| strony = 101}}</ref>. W roku 91 wraz z [[Ban Chao]] zadał im kolejną klęskę<ref>{{cytuj książkę| autor = Yiping Zhang| tytuł = Story of the Silk Road| miejsce = Beijing| rok = 2005| wydawca = China Intercontinental Press| isbn = 9787508508320| strony = 26}}</ref>. Na skutek tych wypraw Xiongnu przestali się liczyć w regionie jako siła militarna<ref>{{cytuj książkę| autor = Tony Jaques| tytuł = Dictionary of Battles and Sieges: F-O| miejsce = Westport, Connecticut| rok = 2007| wydawca = Greenwood Publishing Group| isbn = 9780313335389| strony = 494}}</ref> i niedługo potem zniknęli z areny dziejowej.
W roku 92 Dou został oskarżony przez nowego cesarza [[Han Hedi|He]] o spisek celem przejęcia władzy i stracony<ref>{{cytuj książkę| autor = Kang-i Sun Chang, Stephen Owen| tytuł = The Cambridge History of Chinese Literature| tom = 1| miejsce = New York| rok = 2008| wydawca = Cambridge University Press| isbn = 9780521855587| strony = 126}}</ref>. Był mecenasem historyka [[Ban Gu]], którego również oskarżono o udział w spisku<ref>{{cytuj książkę| autor = Anthony E. Clark| tytuł = Ban Gu's history of early China| miejsce = Amherst, New York| rok = 2008| wydawca = Cambria Press| isbn = 9781604975611| strony = 130}}</ref>.
{{Przypisy}}
| |||