Walery Łoziński: Różnice pomiędzy wersjami

Dzięki swej twórczości Łoziński zyskał we [[Lwów|Lwowie]] spory rozgłos i uznanie, również wśród miejscowej [[bohema|bohemy]]. Przyjaźnił się z literatem [[Bruno Bielawski|Brunonem Bielawskim]]<ref name="AL"/>. Był też znany ze swej porywczości, z zamiłowania do libacji i awantur, a od pewnego momentu - również do [[pojedynek|pojedynków]]. Głośnym echem odbił się w Galicji w lutym [[1860]] r. jego niedoszły pojedynek z porucznikiem armii cesarskiej, Thelemem. [[10 stycznia]] [[1861]] r. Łoziński stanął do pojedynku na szable z [[Karol Cieszewski|Karolem Cieszewskim]] - znanym i popularnym dziennikarzem lwowskim, swoim kolegą redakcyjnym z "Czytelni Akademickiej". Poszło o kobietę - pracującą również w redakcji Anielę Przyłęcką. Łoziński został ranny w skroń i zmarł niespełna trzy tygodnie później na skutek pourazowego zapalenia opon mózgowych i zakażenia krwi (otworzyła mu się stara rana z poprzedniego pojedynku z Janem Dobrzańskim). Na krótko przed śmiercią do pisarza dotarla wiadomość o śmierci w pojedynku w [[Jassy|Jassach]] przyjaciela [[Bruno Bielawski|Brunona Bielawskiego]]<ref name="AL"/>. Literat, zadłużony po uszy, został pochowany na koszt miasta. Jego pogrzeb, który odbył się [[2 lutego]], stał się wielką manifestacją patriotyczną, w której uczestniczyła cała polska inteligencja Lwowa. Nagrobek Łozińskiego został ufundowany m.in. dzięki sprzedaży egzemplarzy powieści pisarsza ''Czarny Matwij''<ref name="AL"/>, zachował się na [[Cmentarz Łyczakowski|Cmentarzu Łyczakowskim]] (pole 43, w pobliżu ul. Banacha).