Wiesław Górnicki: Różnice pomiędzy wersjami

|polityk = Wiesław Górnicki

|data urodzenia = [[6 lutego]] [[1931]]

|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]

|data śmierci = [[7 października]] [[1996]]

|miejsce śmierci = [[Warszawa]]

|grafika =

|funkcja = [[rzecznik prasowy]] [[Rząd|rządu PRL]]

|partia = [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza]]

|od = [[1981]]

|do = [[1981]]

|poprzednik = [[Józef Barecki]]

|następca = [[Jerzy Urban]]

Był korespondentem wojennym na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] ([[1956]]) i [[Indonezja|Indonezji]] ([[1959]]-[[1960]]). Od [[1958]] do [[1961]] r. komentator [[Polska Kronika Filmowa|Polskiej Kroniki Filmowej]]. Od [[1961]] r. w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]], gdzie studiował dziennikarstwo na Indiana University, był też (do [[1967]] r.) korespondentem [[Polska Agencja Prasowa|PAP]] przy [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]. Po powrocie do [[Polska|Polski]]<ref>[[Stefan Bratkowski]] podaje, że Górnicki zrezygnował ze stanowiska korespondenta w USA w proteście przeciwko [[Marzec_1968Marzec 1968#Geneza_i_tło_historyczneGeneza i tło historyczne|kampanii antysemickiej]] w Polsce. Por. {{cytuj stronę| url = http://alfaomega.webnode.com/news/dziewanowski,%20czyli%20brzemię%20białego%20człowieka| tytuł = Dziewanowski, czyli brzemię białego człowieka| data dostępu = 2010-07-01| autor = Stefan Bratkowski| opublikowany = | praca = | data = | język = }}</ref> pracował w Centrali [[Polska Agencja Prasowa|PAP]], a od [[1968]] do [[1974]] r. r. w dziale zagranicznym „[[Życie Warszawy|Życia Warszawy]]”. Od [[1969]] do [[1980]] r. prowadził audycję radiową pt. „Peryskop”. W latach 70. współpracował ponadto z czasopismami: „[[Współczesność]]”, „[[Dookoła świata]]”, „[[Kultura (1963-1981)|Kultura]]” i „[[Dialog (miesięcznik)|Dialog]]”. Od [[1974]] do [[1981]] r. był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „[[Przekrój (tygodnik)|Przekrój]]”. W [[1980]] r. został członkiem Prezydium [[Światowa Rada Pokoju|Światowej Rady Pokoju]].

Od [[październik]]a [[1981]] r. pracownik administracji państwowej, uważany za jednego z czołowych [[propaganda|propagandystów]] ówczesnej władzy rządzącej. W noc wybuchu [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego w Polsce]] wcielony do służby wojskowej (od [[1981]] r. w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitankapitana]]a, od [[1982]] r. – [[major]]a, od [[1986]] r. – [[podpułkownik]]a). Bliski współpracownik gen. [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]] (m.in. autor większości jego przemówień). Od [[grudzień|grudnia]] [[1981]] r. do [[1 lutego]] [[1982]] r. pracownik Biura Prasowego Rządu, od [[luty|lutego]] do [[15 września]] [[1982]] r. pracownik Gabinetu Prezesa Rady Ministrów, następnie kierownik Zespołu Studiów przy Prezesie Rady Ministrów (do [[1 stycznia]] [[1984]] r.). Od [[1984]] do [[1985]] r. dyrektor Samodzielnego Zespołu Studiów oraz Przewodniczący Komitetu Obrony przy Prezesie Rady Ministrów. Od [[1985]] do [[1 sierpnia]] [[1989]] r. dyrektor Samodzielnego Zespołu Studiów przy Przewodniczącym Rady Państwa oraz Przewodniczący Komitetu Obrony Kraju. W latach [[1986]]-[[1989]] w radzie redakcyjnej [[Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik"|Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”]]. Od [[sierpień|sierpnia]] [[1989]] do [[31 grudnia]] [[1990]] r. dyrektor Pionu Politycznego Kancelarii Prezydenta PRL, Zwierzchnika Sił Zbrojnych.

Pochowany na [[Powązki - Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]].

* ''Październik czterdziesty pierwszy'' (autor scenariusza i tekstów; album poświęcony [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]; Iskry [[1959 w literaturze|1959]])