Cyryl Lukaris: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.5.2) (robot poprawia: ro:Chiril Lukaris |
drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 14:
|data śmierci = [[28 czerwca]] [[1638]]
|miejsce śmierci = [[Bosfor]]
|1. funkcja =
|1. funkcja - okres = 1601–1620
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
|wyznanie = [[prawosławie]]
|kościół = [[Grecki Kościół Prawosławny]]
Linia 27:
|data nominacji =
|data sakry =
|data patriarchatu = [[1601]]<ref group="uwaga">wybór na patriarchę Aleksandrii</ref><br />[[1612]]<ref group="uwaga">pierwszy wybór na patriarchę Konstantynopola</ref>
|data kreacji =
|papież kreujący =
Linia 42:
== Biografia ==
Wysłany został do Polski przez patriarchę Meletiosa Pigasa, aby nie dopuścić do zawarcia [[Unia brzeska|unii brzeskiej]]. W Polsce kontaktował się z rektorem [[Uniwersytet Wileński|Akademii Wileńskiej]] i zapoznał się z nauką ewangelicką. Gdy został patriarchą Aleksandrii pisał w liście do papieża [[Paweł V|Pawła V]], że chce z nim pozostawać w jedności, jednocześnie jednak nawiązał kontakty z Kościołem anglikańskim. Później jako patriarcha Konstantynopola nawiązał kontakt z holenderskimi kalwinami i popadł w konflikt z kościołem katolickim<ref name = Banaszak>{{cytuj książkę |autor = Marian Banaszak| tytuł = Historia Kościoła katolickiego, t. 3, Czasy nowożytne 1517-1758| wydawca = ATK| miejsce = Warszawa| rok = 1989| strony = 122| isbn =}}</ref>. Wysłał wielu młodych greckich teologów na uniwersytety do Szwajcarii, Anglii i Holandii. Jako patriarcha Konstantynopola kilkakrotnie był deponowany i przywracany na urząd<ref name=BritA>{{cytuj stronę| url = http://www.britannica.com/eb/article-9049229| tytuł = Cyril Lucaris| data dostępu = 2010-11-24| autor = | opublikowany = ''Encyclopædia Britannica''| praca = | data = | język = en}}</ref>. Cyryla wspierał król angielski [[Jakub I Stuart|Jakub I]], więc w dowód wdzięczności w 1624 roku podarował mu [[Kodeks Aleksandryjski]]<ref name = Scrivener50>{{cytuj książkę |autor = F. H. A. Scrivener| tytuł = Six Lectures on the Text of the New Testament and the Ancient Manuscripts|url =http://books.google.com/books?id=vrIqgFRZx7wC&printsec=frontcover&dq=pl#PPA50,M1| wydawca = | miejsce = | rok = | strony = | isbn = 978-1409708261}}
W 1629 roku wydane zostało w Genewie pod jego imieniem ''Confessio Fidei Orthodoxae'', które zawierało elementy kalwińskiej doktryny i było odległe od doktryny prawosławnej. Dzieło to zostało potępione przez kilka synodów prawosławnych (synod konstantynopolitański w 1638), których kulminacją był [[Synod jerozolimski]] w 1672 roku potępiający również kalwińską doktrynę<ref name=BritA/>.
Linia 48:
Sułtan [[Murad IV]] oskarżył go o buntowanie kozaków i skazał go na śmierć. Wyrok został wykonany dnia 28 czerwca 1638 roku przez janczarów na pokładzie statku w Bosforze<ref name=BritA/>.
Prokalwińskie sympatie Cyryla są dziś dyskutowane przez niektórych historyków prawosławnych. Twierdzą oni, że sympatie te były wynikiem politycznego wyrachowania, ponieważ miał silną opozycję w swoim kościele, toczył spór z papieżem i był zwalczany przez sułtana. Nie wiadomo, czy Cyryl był rzeczywistym autorem ''Confessio'', a jeżeli nawet nim był, to wspiera ono jedynie protestantyzm przeciwko doktrynie katolickiej<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.orthodoxinfo.com/inquirers/ca4_loukaris.aspx| tytuł = The Myth of the Calvinist Patriarch| data dostępu = 2010-11-24| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język = en}}</ref>.
{{uwagi}}
| |||