Agatangel (Sawwin): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 46:
16 listopada 1975 miała miejsce jego chirotonia na biskupa [[eparchia winnicka (Patriarchat Moskiewski)|winnickiego i bracławskiego]]. Jeszcze w tym samym roku został również biskupem [[eparchia chmielnicka (Patriarchat Moskiewski)|chmielnickim]] i pozostawał ordynariuszem tejże eparchii do 1992, od 1981 jako arcybiskup, zaś od 1989 - jako metropolita.
7 sierpnia 1991 objął katedrę [[eparchia iwano-frankowska (Patriarchat Moskiewski)|iwano-frankowską]], z której został na własne życzenie zwolniony po miesiącu wciąż zachowując godność biskupa chmielnickiego. Przeniesienie go do Iwano-Frankowska (eparchii liczącej ówcześnie siedem parafii) było efektem sprzeciwu biskupa Agatangela wobec planów metropolity kijowskiego [[Filaret (Denysenko)|Filareta]], dążącego do autokefalizacji Kościoła prawosławnego na Ukrainie
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w [[Żytomierz]]u, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu<ref>[http://www.pravoslavye.org.ua/index.php?r_type=article&action=fullinfo&id=15980 Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)]</ref>. W kwietniu 1992 ponownie objął katedrę winnicką, zaś od lipca tego samego roku jest metropolitą odeskim i izmaelskim, od 1993 także rektorem seminarium duchownego w Odessie.
| |||