Pogrzebień: Różnice pomiędzy wersjami

|herb wsi =

|flaga wsi =

|herb artykuł =

|zdjęcie =

|opis zdjęcia =

|sołectwo =

|wysokość =

|liczba ludności = 1 2151215

|SIMC =

|mapa wsi =

|wikisłownik =

|www =

W latach 1945-541945–54 siedziba [[gmina Pogrzebień|gminy Pogrzebień]]. [[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-19981975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo katowickie|województwa katowickiego]].

Miejscowość jest położona wysoko na doliną [[Odra (rzeka)|Odry]] dochodząca w niektórych miejscach do 100 metrów sprawia wrażenie punktu widokowego, o przepięknym malowniczym położeniu.

W miejscowości znajduje się panorama doliny Odry z pocysterskimi stawami ''Wielikat'', na tle wyłaniającego się [[Beskid Śląski|Beskidu Śląskiego]] i [[Beskid Śląsko-Morawski|Śląsko-Morawskiego]] z [[LysáŁysa horaGóra (Beskid Śląsko-Morawski)|Łysą Górą]], a po drugiej stronie [[Góry Opawskie]].

Od [[1313]] roku wieś należała do klasztoru dominikanek jako wiano [[Eufemia (Ofka)raciborska|Eufemii Ofki]]. W [[1800]] roku dobra nabył Jan Nepomucen Larisch, ojciec Luizy, która wyszła za mąż za [[Joseph von Eichendorff|Josepha von Eichendorffa]], a w [[1882]] roku dobra nabył Artur Baildon.

* Rosyjska nazwa -– Погребное: w czasie wojny nazywalitakiej nazwy wsi rosyjskichużywali rosyjscy żołnierzyżołnierze.

Pałac w Pogrzebieniu należał do rodziny [[LarischLarischowie|Larischów]]ów, a w [[1882]] roku Artur von Baildon zakupił ten obiekt dla swojego jedynego syna, pałac stał się posiadłością rodziny von [[Baildon]]. W latach [[1885]]-–[[1887]] przebudowa nadała mu cechy [[pałac]]u, został wyposażony m.in. w cenne marmurowe schody. W [[1930]] roku posiadłość przejął zakon [[Salezjanie|Salezjanów]]. W latach [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w pałacu na krótko utworzono obóz przejściowy dla reemigrantów [[niemcy|niemieckich]] z [[Besarabia|Besarabii]] oraz Bukowiny. Następnie utworzono obóz dla ludności polskiej pod nazwą ''Polenlager 82'', który z kolei stał się obozem dla dzieci, tzw. ''Kinderlager''. Obecnie w pałacu jest klasztor sióstr [[salezjanki|Salezjanek]], które nabyły go w [[1946]] roku.

[[Plik:Kościół w Pogrzebieniu 785.jpg|thumb|250px|right|thumb|Kościół św. Bartłomieja]]

Wybudowany w [[1851]] roku, w stylu [[neoromantyzmModernizm (sztuka)|neoromańskim]], ale prawdopodobnie swoimi początkami sięga [[XIV wiek|XIV]] wieku, przebudowany w latach [[1955]]-–[[1960]], przed wejściem znajduje się sarkofag ze zwłokami Służebniczki Bożej [[Laura Meozzi|Laury Meozzi]].

Kapliczka zbudowana w [[1930]] roku na planie sześciokąta foremnego, jest drewniana, polichromowana. Drzwi i okna są zamknięte ostrołukowo i przeszklone, a dach jest sześciopołaciowy, dzwonowy, podbutypodbity blachą i zwieńczony kulą z krzyżem. Wewnątrz znajdujęznajduje się polichromowana rzeźba św. [[Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]] z [[XVIII wiek|XVIII]] wieku oraz tabliczka erekcyjna dawnego fundatora kapliczki -– Halacza z [[XVIII wiek|XVIII]] wieku.

* '''Teren klasztory przy ul. Brzeskiej''' -– pomnik ku czci polskich dzieci zamordowanych przez hitlerowców w obozie w latach [[II wojna światowa|II wojny światowej]].

* '''Cmentarz parafialny''' -– grób zbiorowy wojenny ofiar obozu ''Polenlager 82'' oraz 7 mieszkańców Pogrzebienia i [[Kornowac]]a pomordowanych w obozach śmierci w latach [[1939]]-–[[1945]].

* '''Cmentarz przy kościele pw. św. Bartłomieja''' -– mogiła zbiorowa wojenna Anzelma Kraska, Alojzego Kraska, Stanisława Wyciska i nieznanego Francuza -– poległych w czasie II wojny światowej.

* '''Luiza Larisch''' -– córka Alojza, właściciela pałacu w Pogrzebieniu, która w [[1815]] roku poślubiła znanego niemieckiego poetę [[romantyzm]]u -– Josepha von Eichendorffa.

* Rozprawy, Volumes 1-3, Wydawnictwa Łódzkiego Towarzystwa Naukowego -– Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Zakład im. Ossolinskich, 1954

| stopniN=50

| minutN=04

| sekundN=06

| stopniE=18

| minutE=18

| sekundE=00