Palatyn (wzgórze): Różnice pomiędzy wersjami

'''Palatyn''' ([[łacina|łac.]] ''Mons Palatinus'') -– jedno ze siedmiu wzgórz [[Rzym]]u, według tradycji (i ostatnich badań archeologicznych) uważane za miejsce najstarszej osady rzymskiej zwanej ''Roma quadrata''. Tu w grocie zwanej ''[[Luperkal|Lupercal]]'' miała wilczyca karmić [[Romulus i Remus|Romulusa]] i [[Romulus i Remus|Remusa]]. Znajdowały się tu m.in. świątynia [[Wiktoria (mitologia)|Wiktorii]], świątynia [[Jowisz (mitologia)|Jowisza Statora]], [[Dom Liwii]], pałac [[Septymiusz Sewer|Septimusa Sewera]], pałac [[Domicjan]]a. W okresie republiki Palatyn był dzielnicą bogatych willi ([[Cyceron]]a, [[Krassus]]a, [[Marek Antoniusz|Marka Antoniusza]]).

Od czasów [[Oktawian August|Oktawiana Augusta]] na Palatynie budowano pałace cesarskie. W średniowieczu wybudowano tu twierdzę rodu Frangipani, a w [[XVI wiek|XVI w.]] wspaniałe ogrody [[Alessandro Farnese]]. Prace archeologiczne przeprowadzone na Palatynie (od [[XVIII wiek|XVIII w.]]) odsłoniły resztki osady i nekropoli latyńskiej oraz sabińskiej z [[VIII w. p.n.e.]] -[[VII w. p.n.e.]].

Średniowieczny kościół Św. Sebastiana posiada w apsydzie malowidła z [[XI wiek|XI w.]]