Emil Czech: Różnice pomiędzy wersjami

W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] walczył na odcinku [[Stryj]], Krupsko, Skulsko i Wodjatycze. 20 września wraz ze swoją jednostką przekroczył granicę węgierską, następnie do 1940 r. przebywał w obozie dla [[Internowanie|internowanych]] żołnierzy polskich. W ramach organizowanych przerzutów, przez [[Królestwo Jugosławii|Jugosławię]], [[Grecja|Grecję]], [[Turcja|Turcję]] i [[Syria|Syrię]], przedostał się do [[Palestyna|Palestyny]] i został wcielony do [[Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich|Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich]]. Szlak bojowy Emila Czecha prowadził przez [[Aleksandria|Aleksandrię]], [[Tobruk]], aż na wzgórze pod [[GazalaAjn al-Ghazala|Gazalą]]. Na przełomie lat 1943 i 1944, "Karpatczyków" przerzucono do [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Włoch]] nad rzekę [[Sangro]]. W kwietniu 1944 r. nastąpiła koncentracja jednostek pod [[Monte Cassino]]<ref name = kombat/>.

18 maja 1944, gdy do jego jednostki, 3 Karpackiego Batalionu Saperów, dotarł [[Meldunek (wojsko)|meldunek]], że Polacy zajęli wzgórze 593, kluczowe dla obrony góry klasztornej i potem gdy nad Monte Cassino pojawił się [[proporczyk]] [[12 Pułk Ułanów Podolskich|12 Pułku Ułanów Podolskich]] i biało-czerwona flaga, z [[rozkaz]]u generała [[Bolesław Bronisław Duch|Bronisława Ducha]], odegrał w południe [[Hejnał Mariacki]] na dopiero co zdobytych ruinach klasztoru Monte Cassino.

By wykonać rozkaz, musiał pokonać w niespełna dwie godziny kilkunastokilometrowy dystans, w górach i pod niemieckim ostrzałem. Czech dostał kornet i wraz z kierowcą ruszyli pod górę samochodem, jednak w połowie drogi pojazd zatrzymał się, a kierowca oznajmił, że dalej nie jedzie, bo chce żyć. Na szczęście Czech zobaczył nadjeżdżającego znajomego lekarza Stanisława Szczepanka, który podwiózł Czecha tak blisko klasztoru jak się dało<ref>[http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Polacy-po-krwawej-walce-zdobyli-wzgorze,wid,13417839,komentarz.html?ticaid=1ca7b Marta Tychmanowicz, ''Polacy po krwawej walce zdobyli wzgórze''] [[Wirtualna Polska]], 18.05.2011 [dostęp 13.07.2011]</ref>. Ostatnim odcinkiem drogi była wspinaczka po skałach. Na szczyt wzgórza wszedł tuż przed godziną 12. Tam,Zdenerwowany i wzruszony E. Czech podszedł pod falującą na wietrze polską flagę. Choć grał hejnał już nie raz, tym razem bał się, żeby się nie pomylić. Wokół zebrali się żołnierze i fotoreporterzy. Pod masztem z polską flagą, w towarzystwie plutonowego Chomy oraz w obecności angielskich i amerykańskich korespondentów wojennych, ponad złomami ruin i skał, w samo południe odegrał na [[kornet (instrument)|kornecie]] C powszechnie znane pięć dźwięków rozłożonego trójdźwięku durowego.