Edward Pawłowski: Różnice pomiędzy wersjami

'''Edward Pawłowski''' (ur. [[6 czerwca]] [[1889]] w [[Jaksice (województwo kujawsko-pomorskie)|Jaksicach]], zm. [[1 kwietnia]] [[1966]] w [[Poznań|Poznaniu]]) -– [[podporucznik]] [[Armia Cesarstwa Niemieckiego|Armii Cesarstwa Niemieckiego]], [[major]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego II RP]].

20 września 1919 r. został przydzielony do 8 Pułku Strzelców Wielkopolskich (później przemianowanego na [[62 Pułk Piechoty (II RP)|62 Pułk Piechoty]] <ref>Rozkaz Nr 226 Dowództwa Głównego Wojsk Polskich b. zaboru pruskiego z 20.09.1919 r.</ref> i wyznaczony na stanowisko dowódcy 5 kompanii. W szeregach tego pułku do 6 marca 1920 r. walczył na froncie Wielkopolskim. 14 czerwca 1920 r., w czasie [[Bitwa nad Berezyną (1920)|bitwy podnad Berezyną]], zdobył most na rzece <ref>Nazwa rzeki w dokumentach jest nieczytelny. Pierwszą literą nazwy rzeki jest litera '''S'''.</ref>. Za ten czyn 15 grudnia 1920 roku został awansowany na [[porucznik]]a. W dniu 19 września 1920 r. po ciężkich walkach zdobył wioskę Nowosiłki za co otrzymał [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Viertuti Militari]]. Już dnia następnego walczył pod Sienosielcami. Początkowo w wyniku ognia krzyżowego nieprzyjacielskiej pancerki oddział musiał się wycofać ale uderzył ponownie biorąc jeńców i dwa karabiny maszynowe. Za czyn ten otrzymał [[Krzyż Walecznych]]. W trzy dni później, 23 września 1920 r., za zdobycie wzgórza 205 na wschód od Świsłoczy w wyniku czego nieprzyjaciel wycofał się w stronę [[Wołkowysk|Wołkowyska]] otrzymał po raz drugi Krzyż Walecznych. W tym okresie jego przełożonymi byli: por. Pławinski, dowódca II/62 pp, płk [[Władysław Grabowski (wojskowy)|Władysław Grabowski]], dowódca 62 pp, gen. ppor. [[Tadeusz Gałecki (generał)|Tadeusz Gałecki]], dowódca [[XXX Brygada Piechoty (II RP)|XXX BP]], gen. ppor. [[Władysław Jung]], dowódca [[15 Wielkopolska Dywizja Piechoty|15 DP]] i gen. por. [[Leonard Skierski]], dowódca [[4 Armia (II RP)|4 Armii]].