'''Miotacz [[oszczep (broń)|oszczepów]]''', '''atlatl''' (z [[język azteckinahuatl|azteckiego]] ''ahtlatl'') – [[broń]] w postaci wydrążonego kawałka [[Drewno (technika)|drewna]] z zagłębieniem na jednym z końców, stosowana na całym świecie od czasów [[górny paleolit|górnego paleolitu]]. Najstarsze odnalezione atlatle mają ok. 20 tys. lat. Broń ta nigdy nie była specjalnie rozpowszechniona, gdyż ustępowała pod wieloma względami praktyczniejszemu [[łukŁuk (broń)|łukowi]]owi, który stopniowo wypierał miotacz oszczepów. Najwięcej znalezionych atlatli ma ok. 12-10 tys. lat. Ostatecznie atlatl na niemal całym świecie ustąpił łukowi ok. 8-6 tys. lat temu. Najdłużej, bo do [[XVI wiek|XVI]] w. miotacz oszczepów był w użyciu w [[Ameryka Środkowa|Ameryce Środkowej]], m.in. stosowały go wojska [[Aztekowie|Azteków]] przeciwko [[hiszpania|hiszpańskim]] [[konkwista]]dorom pod wodzą [[Hernán Cortés|Hernána Cortésa]].
Atlatl ma postać niezbyt długiego (ok. 40–60 cm) kawałka wydrążonego drewna, na końcu którego znajduje się hakowate zagłębienie, będące miejscem na umieszczenie końcówki drzewca [[oszczep (broń)|oszczepu]].
Zastosowanie miotacza oszczepów znacznie zwiększa zasięg rzutu – [[Lekkoatletyczne rekordyRekordy świata w lekkoatletyce|rekord świata]] w [[Rzut oszczepem|rzucie oszczepem]] z użyciem atlatla wynosi 258 m, podczas gdy rekord w klasycznym rzucie oszczepem (mężczyzn) to niespełna 98,5 m.
