Katedra św. Mikołaja w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
infobox - uzupełnienie, drobne redakcyjne |
|||
Linia 92:
[[Plik:S 104.jpg|thumb|242px|Widok katedry z ulicy Rzeźnickiej]]
=== II wojna światowa i okres powojenny ===
Podczas zdobywania Elbląga przez Armię Czerwoną (26.01–10.02.1945) katedra została w dniu święta [[Matka Boża Gromniczna|Matki Boskiej Gromnicznej]] - 2 lutego
W dniu 7 maja 1948 proboszcz parafii św. Mikołaja ks. [[Wacław Hipsz]] zorganizował Komitet Odbudowy Zabytkowego Kościoła św. Mikołaja w Elblągu, którego zadaniem była odbudowa katedry. 25 lipca 1948 rozpoczęto odgruzowywanie świątyni. W kościele ułożono szyny, po których wagonikami wywieziono około 7000 metrów sześciennych gruzu. Codziennie społecznie pracowało po około 25 osób, pomagali uczniowie szkół podstawowych nr 4 i 6, gimnazjum i Liceum Handlowego. Pracowała również młodzież ze [[Powszechna Organizacja "Służba Polsce"|Służby Polsce]]. Z funduszów państwowych wykonano prace przygotowawcze do szalowania pod płytę betonową, która miała w przyszłości stanowić strop katedry. W 1950 zabetonowano strop i uszczelniono go papą bitumiczną. Ważnym wydarzeniem tego roku było zamontowanie trzech dzwonów z uszkodzonego [[Kościół św. Anny w Elblągu|kościoła św. Anny w Elblągu]] w wyremontowanej konstrukcji stalowej wieży kościoła św. Mikołaja. Otynkowano również w tym roku 1/3 wnętrza tego kościoła. W dniu 13 lutego 1951 został wysiedlony przez władze komunistyczne proboszcz parafii św. Mikołaja - ks. Hipsz a prace zostały przerwane.
| |||