Synod w Łowiczu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ponctuation avant ref
Mix321 (dyskusja | edycje)
WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Synod w Łowiczu''' – ważny synod [[kontrreformacja|kontrreformacyjny]] zwołany przez [[prymas]]a [[Mikołaj Dzierzgowski|Mikołaja Dzierzgowskiego]], który odbył się wdo [[Łowicz]]ua jesienią [[1556]] r.roku, przeprowadzony pod przewodnictwem przebywającego wtedy w [[Polska|Polsce]] [[nuncjuszNuncjusz apostolski|nuncjusza]]a i [[legatLegat papieski|legata]]a papieskiego [[Luigi Lippomano|Luigiego Lippomano]], z udziałem bpa [[Stanisław Hozjusz|Stanisława Hozjusza]].
 
== Obrady synodu ==
Na synodzie oskarżono ubogą szlachciankę, luterankę Dorotę Łążecką o to, że wydała potajemnie kilku Żydom hostię, którą Żydzi mieli nakłuwać i z której wyciekła butelka krwi. Na mocy wyroku synodu Łążecka została spalona na stosie, a Żydów ukarano oblaniem wrzącą smołą, wskutek czego umarli w mękach<ref> Berwiński, W. Studya o gusłach, czarach, zabobonach i przesądach ludowych. Tom II s. 162 - cyt. w Oskar Kolberg, Mazowsze, Obraz etnograficzny, tom 1. Kraków, 1885, str. 30. (http://www.archive.org/stream/mazowszeobrazet00gersgoog#page/n45/mode/1up/)</ref>.
 
Kolejnym ważnym krokiem podjętym przez synod było uchwalenie opracowanego przez Lippomano „Formuł wiary’’wiary" wzorowanych na uchwałach uniwersytetu w Louvanium. Formuły te odrzucały postulaty zgłaszane przez polskich zwolenników [[Reformacja|reformacji]] i odmawiały świeckim komunii pod obiema postaciami, nakazywały klękanie przed obrazami świętych, wiarę w czyściec, oraz inne tradycyjne zwyczaje katolickie. Formuły ogłoszono w polskich kościołach katolickich do ścisłego ich przestrzegania, a pełny tekst wydano pod tytułem: ''Formulae fidei traditiae in synodo provinciali, quae Lovitii In Polonia celebrata est anno 1556''.
Na synodzie oskarżono ubogą szlachciankę, luterankę Dorotę Łążecką o to, że wydała potajemnie kilku Żydom hostię, którą Żydzi mieli nakłuwać i z której wyciekła butelka krwi. Na mocy wyroku synodu Łążecka została spalona na stosie, a Żydów ukarano oblaniem wrzącą smołą, wskutek czego umarli w mękach<ref> Berwiński, W. Studya o gusłach, czarach, zabobonach i przesądach ludowych. Tom II s. 162 - cyt. w Oskar Kolberg, Mazowsze, Obraz etnograficzny, tom 1. Kraków, 1885, str. 30.
(http://www.archive.org/stream/mazowszeobrazet00gersgoog#page/n45/mode/1up/)</ref>.
 
Kolejnym ważnym krokiem podjętym przez synod było uchwalenie opracowanego przez Lippomano „Formuł wiary’’ wzorowanych na uchwałach uniwersytetu w Louvanium. Formuły te odrzucały postulaty zgłaszane przez polskich zwolenników [[Reformacja|reformacji]] i odmawiały świeckim komunii pod obiema postaciami, nakazywały klękanie przed obrazami świętych, wiarę w czyściec, oraz inne tradycyjne zwyczaje katolickie.
Formuły te ogłoszono w polskich kościołach katolickich do ścisłego ich przestrzegania. Pełny tekst tych uchwał wydano pod tytułem: Formulae fidei traditiae in synodo provinciali, quae Lovitii In Polonia celebrata est anno 1556.
 
Uchwalone na tym synodzie formuły wywołały w Polsce kontrowersje ze względu na punkt 14 zaprzeczający konieczności wiary w odpuszczenie grzechów dzięki zasługom Chrystusa:
 
„Wiara{{cytat|Wiara, która napełnia kogoś głębokim przekonaniem, że przez zasługi Chrystusa odpuszczone zostały jego grzechy i że posiądzie żywot wieczny nie ma żadnego potwierdzenia w Piśmie św., a nawet mu się sprzeciwia”<ref>Andrzej Frycz Modrzewski: O Kościele księga druga. PIW, Warszawa 1957, s . 48. </ref>.}}
 
{{Przypisy}}
Linia 19 ⟶ 16:
* Dr Tadeusz Wojak: Szkice z dziejów Reformacji w Polsce XVI i XVII wieku (http://www.luteranie.pl/www/biblioteka/dhistoria/szkice-reform/reakcja.htm)
 
[[kategoriaKategoria: Kontrreformacja w Polsce]]