Cieśnina Bransfielda: Różnice pomiędzy wersjami

Wody powierzchniowe chłodne (zima -1,7, lato do 3°C), wysłodzone (zasolenie 32,5 - 33,5 PSU), niżej zasolenie wzrasta (~34,5 - 34,7 PSU) a temperatura wód jest ujemna (około -0,4 - -0,6°C) przez cały rok. Częściowe lub całkowite pokrycie dryfującym lodem morskim występuje corocznie zimą (od dni do 3-4 miesięcy), w ciągu całego roku liczne góry lodowe oraz growlery. Klimat subatarktyczny morski, z zimami o temperaturze od -5 do -15°C, lato (grudzień, styczeń, luty) umiarkowanie ciepłe z temperaturami od 1 do 3°C. Przebieg temperatury powietrza niestabilny - we wszystkich porach roku mogą wystąpić gwałtowne ocieplenia lub ochłodzenia. Opady około 600 mm rocznie, minimum opadowe w okresie zimowym (~20 mm w lipcu). Zdecydowanie dominują opady stałe. Cały rok duże zachmurzenie, dni o małym zachmurzeniu nieliczne, częściej w okresie pełni zimy. Częste wiatry o sile sztormów i huraganu. Największa intensywność wiatrów w okresie wiosennym (październik-listopad). Od pierwszej dekady grudnia do połowy stycznia "białe noce".

 

 

Cieśnina Bransfielda jest jednym z najłatwiej dostępnych akwenów [[Antarktyka|Antarktyki]]. Wobec dużych walorów krajobrazowych obszarów lądowych przylegających do Cieśniny Bransfielda, występowaniu szeregu interesujących obiektów świata przyrody ożywionej i nieożywionej (lęgowiska pingwinów, obszary rozmnażania się fok i uchatek, lodowce i lodospady, zjawiska wulkaniczne, góry lodowe, etc...) w okresie letnim na wodach Cieśniny Bransfielda panuje, jak na warunki antarktyczne, ożywiony turystyczny ruch żeglugowy. Punktami wyjściowymi ruchu turystycznego na obszar Cieśniny Bransfielda są Ushuaia (Argentyna, Ziemia Ognista) i Punta Arenas (Chile, Cieśnina Magellana).