August Strindberg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Oleo (dyskusja | edycje)
m →‎Biografia: drobne techniczne
Oleo (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
Linia 26:
 
== Biografia ==
Po studiach w [[Uppsala|Uppsali]], które musiał przerwać z braku pieniędzy oraz epizodach - aktorskim i dziennikarskim, w 1874 został zatrudniony w Bibliotece Królewskiej w [[Sztokholm]]ieSztokholmie. W 1872 napisał swój pierwszy dojrzały dramat ''Mistrz Olof'', w którym pierwowzorem postaci bohatera jest [[Olaus Petri]], twórca szwedzkiej [[reformacja|reformacji]]. Strindberg był bywalcem "Czerwonego Pokoju" w restauracji Bernsa, gdzie spotykało się środowisko artystyczno-literackie. I taki tytuł, ''Czerwony Pokój'', nosi jego powieść wydana w 1879, która stała się przełomowa, zarówno w karierze pisarskiej Strindberga, jak i literaturze szwedzkiej.
 
W 1875 Strindberg poznał Siri von Essen, z którą ożenił się w 1877. Burzliwe, trwające 14 lat małżeństwo, stało się m.in. inspiracją do powstania powieści (napisanej po francusku) ''[[Spowiedź szaleńca]]'' (1888). W 1883, wskutek nagonki po wydaniu zbioru tekstów publicystycznych, ''Nowe państwo'' (1882), Strindberg z rodziną, opuścił [[Szwecja|Szwecję]], wyjeżdżając najpierw do [[Francja|Francji]], a następnie do [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Na kolejne kłopoty naraził się, wydając pierwszy tom opowiadań pt. ''Historie małżeńskie'' (1884). Nakład został skonfiskowany, a Strindberg oskarżony o obrazę religii, jednak w procesie zapadł wyrok uniewinniający.
[[Plik:SlewinskiWladyslaw.Portret.Augusta.Strindberga.1895.ws.jpg|thumb|left|200px|Portret Augusta Strindberga z 1895, autorstwaaut. [[Władysław Ślewiński|Władysława Ślewińskiego]]]]
[[Plik:The Town, 1903.jpg|thumb|right|240px|''Wieża'', olej z 1903]]
Nadal na dobrowolnym wygnaniu, tym razem we Francji, Szwajcarii, [[Niemcy|Niemczech]] i [[Dania|Danii]], Strindberg napisał najważniejsze ze swoich utworów: [[autobiografia|autobiografię]] ''Syn służącej'' (1886), powieść ''Mieszkańcy Hemsö'' (1887) oraz naturalistyczne dramaty pt. ''Ojciec'' (1887) i ''Panna Julia'' (1888). Na krótko wrócił do Szwecji, gdzie powstała powieść ''Na pełnym morzu'' (1890). Jednak po rozwodzie z pierwszą żoną zdecydował się ponownie opuścić Szwecję i wyjechać do [[Berlin]]a. Tam obracał się w kręgach niemiecko-skandynawskiej bohemy, do której należeli m.in. [[Stanisław Przybyszewski]] i [[Edvard Munch]], poznał tam również Fridę Uhl, austriacką dziennikarkę, która na krótko została jego żoną.