|
'''Guillermo Sebastian Coria''' (ur. [[13 stycznia]] [[1982]] w Rufino) – [[Argentyna|argentyński]] [[tenis]]ista, praworęczny specjalista gry na nawierzchni ceglanej. Jego tenis opiera się na regularności uderzeń (backhand oburęczny), a także precyzji minięć i dobrej obronie. Coria zyskał sobie przydomek El Mago ze względu na widowiskowość i fantazję na korcie.
Odnosił sukcesy jako junior – wygrał grę pojedynczą na [[French Open]] w 1999 (pokonał w finale rodaka [[David Nalbandian|Davida Nalbandiana]]) oraz grę podwójną na [[Wimbledon]]ie (w parze z Nalbandianem). W 1997 wygrał prestiżowy juniorski turniej Orange Bowl do lat 16, w 1998 przegrał w finale Orange Bowl do lat 18 ze Szwajcarem [[Roger Federer|Rogerem Federerem]].
Od 2000 tenisista zawodowy. Pierwsze znaczące sukcesy odniósł w 2001, awansując do finału turnieju na [[Valencia Open 500|Majorce]] i wygrywając turniej w [[Movistar Open|Viña del Mar]]. W 2002 przegrał w finale w [[Brasil Open|Costa Do Sauipe]].
Szereg sukcesów Coria odniósł w 2003. Był w finałach w [[Copa Claro|Buenos Aires]] oraz w [[Masters Series Monte -Carlo Rolex Masters|Monte Carlo]], a także wygrał pięć turniejów – [[International German Open|Hamburg]], [[Davidoff Swiss Indoors|Bazylea]], [[Austrian Open|Kitzbühel]], [[Polsat Warsaw Open|Sopot]] i [[Mercedes Cup|Stuttgart]] (korty otwarte). Doszedł do półfinału [[French Open 2003|French Open]] (pokonał m.in. [[Andre Agassi]]ego, uległ [[Martin Verkerk|Martinowi Verkerkowi]]) i ćwierćfinału [[US Open 2003|US Open]] (przegrał z Agassim); w [[Australian Open 2003|Australian Open]] dotarł do IV rundy (1/8 finału). Wyniki te zapewniły mu pozycję w czołowej dziesiątce rankingu światowego (zakończył rok jako nr 5.) i występ w kończącym sezon turnieju [[ATP World Tour Finals|Masters]], w którym odpadł na etapie meczów grupowych (uległ [[Rainer Schüttler|Rainerowi Schüttlerowi]] i [[Andy Roddick|Andy'emu Roddickowi]]owi, pokonał [[Juan Carlos Ferrero|Juana Carlosa Ferrero]]).
W 2004 wygrał m.in. turnieje w [[Copa Telmex|Buenos Aires]] i [[Masters Series Monte Carlo|Monte Carlo]], awansował ponadto do finału w [[Sony Ericsson Open|Miami]] i [[International German Open|Hamburgu]]. W maju 2004 zaliczany był do grona faworytów jedynego turnieju wielkoszlemowego na nawierzchni ziemnej, [[French Open 2004|French Open]]. Bez straty seta awansował do półfinału, w którym pokonał Brytyjczyka [[Tim Henman|Tima Henmana]] w czterech partiach. W finale uległ swojemu rodakowi, [[Gastón Gaudio|Gastónowi Gaudio]]. Mecz finałowy miał dramatyczny przebieg; pierwsze dwa sety wygrał Coria (6:0, 6:3), w trzecim lepszy okazał się Gaudio. Na początku czwartej partii Coria doznał kontuzji, która uniemożliwiła mu bieganie; po skorzystaniu z pomocy medycznej Coria kontynuował jednak pojedynek i wyszedł na prowadzenie w decydującym, piątym secie. Serwował na wygranie meczu przy stanie 5:4 i 6:5, jednak dwukrotnie Gaudio wyrównywał (przy stanie 6:5 Coria nie wykorzystał dwóch piłek meczowych). Ostatecznie Gaudio triumfował 0:6, 3:6, 6:4, 6:1, 8:6. Tego roku Coria dotarł do finału turnieju na kortach trawiastych w [[OrdinaUNICEF Open|'s-Hertogenbosch]] w [[Holandia|Holandii]]; w decydującej rozgrywce uległ Francuzowi [[Michaël Llodra|Michaëlowi Llodrze]]. Na koniec sezonu ponownie zakwalifikował się do turnieju Masters, ale odpadł po serii porażek w meczach grupowych. Występ w Masters był pierwszym po kilkumiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją.
W roku 2005 Coria wygrał turniej z cyklu ATP w chorwackim [[Studena Croatia Open Umag|Umag]] pokonując 6:2, 4:6, 6:2 [[Carlos Moyá|Carlosa MoyeMoyę]]. Osiągnął IV rundę [[Australian Open 2005|Australian Open]] (uległ Nalbandianowi), dotarł do finału w [[Masters Series Monte Carlo|Monte Carlo]], który przegrał 3:6, 1:6, 6:0, 5:7 z [[Rafael Nadal|Rafaelem Nadalem]]. Tenisiści spotkali się ponownie w finale w [[Internazionali BNL d'Italia|Rzymie]] wygranym 6:4, 3:6, 6:3, 34:6, 67:4, 6:7(6) przez Nadala. W dalszej częsciczęści sezonu Coria awansował do ćwierćfinału w [[International German Open|Hamburgu]] (przegrał z [[Roger Federer|Rogerem Federerem]]), osiągnął IV rundę [[French Open 2005|French Open]] ulegając [[Nikołaj Dawydienko|Nikołajowi Dawydience]] 6:2, 3:6, 6:7(1), 2:6 oraz [[Wimbledon 2005|Wimbledonu]] przegrywając z AndyAndym Roddickiem. Podczas [[US Open 2005|US Open]] dotarł do ćwierćfinału, (pokonanygdzie przezponiósł porażkę [[Robby Ginepri|Robbym Gineprim]]ego). Kolejny finał osiągnął w [[China Open|Pekinie]] spotykając się ponownie z Nadalem (porażka 7:5, 1:6, 2:6). Na zakończenie sezonu wystąpił w Masters Cup odpadając w fazie grupowej.
W 2006 Argentyńczyk osiągnął III rundę w [[Australian Open 2006|Australian Open]] (porażka z [[Sébastien Grosjean|Sébastienem Grosjeanem]]). W połowie kwietnia dotarł do ćwierćfinału turnieju w [[Masters Series Monte Carlo|Monte Carlo]], jednak po raz kolejny w karierze nie sprostał Nadalowi, przegrywając 2:6, 1:6. Tego roku zabrakło go na wielkoszlemowych imprezach [[French Open 2006|French Open]] i [[Wimbledon 2006|Wimbledonu]]. Pierwszy w sezonie półfinał z udziałem Argentyńczyka miał miejsce w [[Dutch Open Tennis|Amersfoort]], jednak w meczumecz o finał przegrał z [[Novak Đoković|Novakiem Đokoviciem]]. Z powodu kontuzji odpadł w pierwszej rundzie [[US Open 2006|US Open]] z [[Ryan Sweeting|Ryanem Sweetingiem]].
Dnia 22 października 2007 roku Guillermo Coria powrócił do gry po ponad rocznej przerwie spowodowanej kontuzjami. Startował w [[ATP Challenger Tour|challengerze]] w [[Belo Horizonte]], gdzie w pierwszej rundzie skreczował po przegranym 1 secie z [[Juan Pablo Brzezicki|Juanem Pablo Brzezickim]].
|
