Jan Kula: Różnice pomiędzy wersjami

Po powrocie do kraju zdobył tytuł wicemistrza kraju w skokach<ref name=mp />. W zawodach o Puchar Tatr, w międzynarodowym konkursie skoków zajął 2. miejsce, podobnie jak w [[Kombinacja norweska|kombinacji]]<ref name=ski6>{{harvnb|Szatkowski|2006|s=6}}</ref>. Rok później na MP w skokach wywalczył brąz<ref name=mp />. W 1950 zmienił klub, bowiem jego SN PTT został rozwiązany. Przeszedł wtedy, jak wielu innych zawodników, do [[WKS Zakopane|CWKS Zakopane]]<ref name=ski6 />. Zdobył potem drugi złoty medal MP w skokach<ref name=ski6 /><ref name=olimp />. W 1951 został wicemistrzem kraju w kombinacji, a rok później brązowym medalistą MP w skokach<ref name=mp />. W 1952 włączono go do [[Polska na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1952|polskiej ekipy olimpijskiej]], która miała jechać na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1952|igrzyska w Oslo]]. Tuż przed odjazdem pociągu do Norwegii, razem z trzema innymi zawodnikami został wycofany z imprezy ze względów politycznych<ref name=ski6 />. Później zwyciężył w konkursie skoków z międzynarodową obsadą na [[Worobiowy Gory|Wzgórzach Leninowskich]] w [[Moskwa|Moskwie]]. Wygrał też konkurs w [[Bańska Bystrzyca|Bańskiej Bystrzycy]]. W latach 1947–1954 Kula sześciokrotnie wygrywał konkursy skoków w [[Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny|Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny]], rywalizując ze Stanisławem Marusarzem. Bardzo emocjonowały one widzów i dziennikarzy, o czym świadczy m. in. tytuł artykułu w [[Przegląd Sportowy|Przeglądzie Sportowym]]: "Marusarzowi grozi Kula", za który jego autor, red. [[Edward Trojanowski (lekkoatleta)|Edward Trojanowski]], miał kłopoty natury politycznej<ref name=olimp />. W latach 1953–1954 dwukrotnie zostawał wicemistrzem Polski w skokach<ref name=olimp /><ref name=mp />.