Zgniatacz głowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
m drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Źródła|data=2011-09}}
[[Grafika:Fomfr skull crasher.jpg|thumb]]
'''Zgniatacz głowy'''- Urządzenie tourządzenie znanetortur, byłoznane już w [[Średniowiecze|średniowieczu]]. Duże uznanie zdobyło w północnych Niemczech, gdzie było najczęściej stosowane. Głowę ofiary umieszczano między belką dolną, a metalową czaszą, wykonaną z żelaza i zaopatrzoną w mechanizm śrubowy. Jego przykręcanie powodowało stopniowe uszkadzanie głowy. Najpierw zgniatane były szczęki i kości jarzmowe, a następnie puszka mózgowa. Z czasem instrument ten stracił znaczenie uśmiercające na rzecz środka do wydobywania zeznań. Ofiary wyrażały chęć współpracy już po kilku obrotach śruby. Popularnie zgniatacz nazywano czapką.
Uznanie [[kat]]ów wzbudzał też podwójny zgniatacz głowy. Urządzenie to było wzbogaconą wersją zwykłego zgniatacza głowy, używaną w razie potrzeby skonfrontowania dwóch różnych zeznań, dotyczących tych samych zdarzeń. Cała idea polegała na tym, że osoba mniej wytrzymała na ból szybciej zmieniała zeznania, niż druga - bardziej wytrwała. Instrument stosowano także w przypadkach, gdy zachodziła różnica pochodzenia stanowego między podejrzanymi. Osobę nisko urodzoną brano wówczas na męki, a szlachetnemu fundowano jedynie sam pokaz funkcjonowania narzędzia. Wynikało to z faktu, że szlachetnie urodzeni i nobilitowani (jak też kobiety w ciąży i starcy) nie mogli być poddawani torturom. Pozwalało to [[Szlachta|szlachcie]] na składanie zeznań bez formalnego stosowania wobec niej tortur.