T-64: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
pp |
m źródła/przypisy |
||
Linia 41:
== Historia ==
Prace nad czołgiem T-64 rozpoczęto w ZSRR w roku 1954. Podjęło się tego zadania Biuro Konstrukcyjne Fabryki Maszyn Transportowych im. W. Małyszewa w Charkowie. Głównym konstruktorem czołgu był A. Morozow. T-64 był pierwszym na świecie wozem tego typu, wyposażonym w automat ładowania i trzyosobową załogę. Pierwsze prototypy posiadały [[armata|armatę]] [[Kaliber broni|kalibru]] 100 mm. Następnie zamieniono ją na armatę kalibru 115 mm. W roku 1969 wprowadzono nowy typ armaty kalibru 125 mm - 2A46. Unikalnym rozwiązaniem charakteryzował się silnik tego czołgu. Był to silnik dwusuwowy, pięciocylindrowy, dziesięciotłokowy. Silnik posiadał dwa wały korbowe, zaś komorę spalania tworzyła przestrzeń między przeciwbieżnymi tłokami w ich GMP (górnym martwym położeniu). Silnik ten miał niewielką pojemność w stosunku do silnika W-2 znanego z czołgów T-34/44/54/55, rozwijał jednak moc 750KM
T-64 był również pierwszym na świecie seryjnie produkowanym czołgiem wyposażonym w [[pancerz kompozytowy]], w dwóch wersjach: początkowo między dwoma warstwami stali umieszczano warstwę [[glin|aluminium]], a w drugiej kulki ceramiczne zatopione w metalowej matrycy. Zwiększało to odporność na działanie [[ładunek kumulacyjny|pocisków kumulacyjnych]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Zaloga|imię=Steven|autor link=Steven Zaloga|tytuł=T-80 Standard Tank: The Soviet Army's Last Armored Champion|wydawca=Osprey Publishing|miejsce=Oxford|data=2009|seria=New Vanguard|strony=14|isbn=978-1846032448}}</ref>.
Pojawienie się czołgu T-64 było ogromnym zaskoczeniem dla armii państw [[NATO]]. Czołg ten przewyższał wszystkie dotychczasowe konstrukcje na świecie. Armata 2A46 umożliwia prowadzenie ognia [[przeciwpancerny pocisk kierowany|przeciwpancernymi pociskami kierowanymi]] o zasięgu 4 km. Wyprodukowano około 8000 egzemplarzy T-64 w około 10 wersjach (inne źródła podają liczbę 13 000).
Linia 49 ⟶ 51:
Konstrukcja czołgu T-64 była dalej rozwijana jako [[T-80]] i [[T-84]].
Ukraina opracowała modernizacje T-64 o nazwie T-64BM-2. Czołgi te zostały przeznaczone również na eksport, ewentualnie proponuje się wykonanie modernizacji wersji podstawowej w armiach innych państw.
{{przypisy}}
{{Rosyjskie pojazdy wojskowe po 1945}}
| |||